Miłość bez scenariusza

"Miłość bez scenariusza" to kolejna powieść Denise Hunter, która skradła moje serce od pierwszych stron. Wydawałoby się, że to klasyczny romans, pełen schematów, historia, jakich zostało napisane już tysiące, jednak niesie ona w sobie ważne przesłanie i pokazuje, jak bardzo jak jedna plotka potrafi zniszczyć życie, uruchamiając całą lawinę niedomówień, przeinaczeń i dopisywania faktów, które nie miały miejsca.
Nie będę streszczać fabuły, bo już wydawca doskonale sobie z tym poradził i jestem pewna, że opis Was mocno zaintrygował. Ja podpowiem, tylko by osoby wrażliwe przygotowały sobie chusteczki, bo w niektórych momentach mogą być one bardzo pomocne.

Pomysł na fabułę bardzo trafiony i genialnie poprowadzony. Kocham relację, która nawiązała się między bohaterami. Cudownie było obserwować, jak z biegiem czasu się ona zmienia i rozwija.
Książkę czyta się niezwykle szybko, styl autorki, przystępny język i objętość tylko temu sprzyjają.
Akcja powieści toczy się miarowo i spokojnie. Momentami niezwykle wzrusza i rozdziera serce na tysiące kawałków, za chwilę wywołuje złość i oburzenie na zaistniałą sytuację. Fabuła gwarantuje emocjonalną huśtawkę, bez chwili na złapanie oddechu.
Postaci jest sporo, ale jest to dobrym rozwiązaniem, bo możemy obserwować cały wachlarz emocji i różnorodnych charakterów. Wszyscy bohaterowie są niejednoznaczni, i niezwykle wyraziści- posiadają swoje wady i zalety. Łatwo można się z nimi utożsamić, poczuć ich emocje zrozumie...

Denise Hunter skradła moje serce już od pierwszej książki. Pokochałam jej styl, kreacje bohaterów, to, w jaki sposób prowadzi fabułę. Patronowanie jej powieści, przeczytanie jej przedpremierowo nawet mi się nie śniło. Teraz to marzenie się ziściło.

„Miłość bez scenariusza” to słodka powieść przetkana goryczą życia. To historia o kobiecie takiej jak my, mającej swoje wady, marzenia, słabości. Chloe mówiła to, co jej leży na sercu, była pomocna, jednak wydarzenia w przeszłości zasiały w niej ziarenko niepewności. Łatwo było zachwiać w niej poczucie bezpieczeństwa, ona sama miała przy sobie garstkę ludzi którym ufała. Jej relacja z rodziną rozczulała mnie, stali za sobą murem w każdej, nawet kryzysowej sytuacji, co „Miłość bez scenariusza” świetnie pokazuje.

Liam przez media kreowany był na łamacza serc, mężczyznę, dla którego druga randka z tą samą kobietą nie wchodziła w grę. Przypadkowe spotkanie z autorką powieści, w której ekranizacji zagra główną rolę, będzie początkiem udawanego związku. A jak ten wyjdzie po niefortunnym poznaniu się przez telefon?

„Miłość bez scenariusza” to niesamowicie komfortowa książka. Fabuła osadzona w małym miasteczku ma idealne tempo, nie pędzi, nie jest rozwleczona. Sam udawany romans między Chloe a Liamem dość szybko przeradza się w coś prawdziwego, jednakże autorka dba o to, by w dalszym ciągu było to nienachalne. Ich czułe gesty, wspólne ćwiczenia do roli idealnego książkoweg...