Małżeństwo we troje

Éric-Emmanuel Schmitt
7.7 /10
Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 22 ocen kanapowiczów
Małżeństwo we troje
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.7 /10
Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 22 ocen kanapowiczów

Opis

a zrozpaczona, gdy opuścił ją tak nagle. Pozostawiona sama sobie, bezbronna. Nowy mężczyzna miał jej pomóc zapomnieć o przeszłości i otworzyć nowy rozdział. Jedna dręcząca myśl o tym, kim był jej poprzedni mąż, nie dawała im jednak spokoju. To ona kładła się cieniem na całym ich wspólnym życiu. Schmitt z właściwą sobie wnikliwością i finezją opowiada o głęboko ukrytych uczuciach, niewidocznych znakach wodnych odciskających się na naszych relacjach z najbliższymi. "Małżeństwo we troje" to najnowsza książka Erica-Emmanuela Schmitta, najchętniej czytanego w Polsce francuskiego pisarza. Jego książki, przetłumaczone na 35 języków, zdobyły wiele nagród na całym świecie.
Data wydania: 2013-10-01
ISBN: 978-83-240-2457-5, 9788324024575
Wydawnictwo: Znak
Stron: 320
Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Éric-Emmanuel Schmitt Éric-Emmanuel Schmitt
Urodzony 28 marca 1960 roku we Francji (Sainte-Foy-lès-Lyon)
Francuski dramaturg, eseista i powieściopisarz, z wykształcenia filozof. Mieszka w Brukseli. Uczęszczał do École normale supérieure, jednej z przodujących francuskich uczelni humanistycznych. Zdobył tam najbardziej prestiżowy z francuskich certyfik...

Pozostałe książki:

Oskar i pani Róża Małe zbrodnie małżeńskie Dziecko Noego Pan Ibrahim i kwiaty Koranu Tektonika uczuć Trucicielka Historie miłosne Kiedy byłem dziełem sztuki Marzycielka z Ostendy Kobieta w lustrze Zapasy z życiem Przypadek Adolfa H. Moje Ewangelie Opowieści o Niewidzialnym Ewangelia według Piłata Tajemnica Pani Ming Ulisses z Bagdadu Moje życie z Mozartem Dziennik utraconej miłości Intrygantki Małżeństwo we troje Madame Pylinska i sekret Chopina Napój miłosny Zazdrośnice Noc ognia Sekta egoistów Sen o Jerozolimie Félix i niewidzialne źródło Kiki van Beethoven Człowiek, który widział więcej Raje utracone Zemsta i przebaczenie Brama do nieba Księga o Niewidzialnym Papugi z placu d'Arezzo O kotku, który bał się wszystkiego Talent do życia Najpiękniejsze aforyzmy Wyspa wolności Ciemne słońce
Wszystkie książki Éric-Emmanuel Schmitt

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Teksty, które pobudzają wrażliwe struny

9.01.2024

"Małżeństwo we troje" to książka, której autorem Éric-Emmanuel Schmitt, kojarzony często z „Oskarem i panią Różą”. Przedstawione historie (jest ich pięć) zaskakują, a jednocześnie skłaniają do głębszej refleksji. Możemy próbować interpretować teksty na własną rękę, ale autor wychodzi nam naprzeciw dodając do całości swoje zapiski, które lepiej poz... Recenzja książki Małżeństwo we troje

Wspaniały zbiór opowiadań

19.09.2024

Eric-Emmanuel Schmitt jest jednym z moich ulubionych pisarzy. Uwielbiam jego subtelność, zmysł obserwacji, ale też intymny klimat jego tekstów. Jestem zdziwiona, że do tej pory jeszcze o żadnej z książek jego autorstwa nie napisałam, ale „co się odwlecze...” . Panie i Panowie przed wami „Małżeństwo we troje”. Jest to zbiór opowiadań. I już na wst... Recenzja książki Małżeństwo we troje

Niebanalny zbiór opowiadań znanego autora

17.01.2024

"Małżeństwo we troje" to moje drugie spotkanie z twórczością Erika Emmanuela Schmitta. Jego styl poznałam oczywiście dzięki "Oskarowi i Pani Róży", dlatego z przyjemnością zasiadłam do innej jego książki, żeby zobaczyć, jak przez tyle lat zmienił się mój odbiór jego powieści. Jakie są moje wnioski? "Małżeństwo we troje" to zbiór 5 opowiadań, któr... Recenzja książki Małżeństwo we troje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Siostra_Kopciuszka
2024-02-03
6 /10
Przeczytane

Bardzo przyzwoicie wydana książka, twarda okładka, porządny papier, przyjazny dla oczu, chociaż nie za duży, druk. A w środku pięć opowiadań plus "od autora", w którym to miejscu pan Schmitt tłumaczy i opowiada, skąd wzięły mu się pomysły na konkretne opowiadania z tego zbioru. Zauważyłam, że coraz więcej pisarzy tak robi, zwłaszcza przy zbiorach opowiadań.

Opowiadania są o miłości, jednak nie tej najprostszej, w której kwiatki, czekoladki, pluszowe misie i motyle w brzuchu. Miłość, o której pisze Schmitt w swoich opowiadaniach, jest trudna, wymagająca, czasami nieakceptowana przez otoczenie, rozdarta między wyborami. I tak to mądra książka, opowiadania bardzo treściwe. Dużo do przemyślenia i rozważenia.

Tylko... ja jakoś nie jestem przekonana, ciągle czuję jakiś dziwny niedosyt i wciąż tłucze mi się po głowie myśl, że owszem to wszystko ważne i poważne, ale Nihil novi, to wszystko już gdzieś kiedyś było. Wszystkie te dylematy, problemy, trudne decyzje, już znam z innych książek, z filmów, z życia...

Nie czytuję tego pisarza często, ale parę lat temu przeczytałam "Kobietę w lustrze" i byłam zachwycona, po tym zbiorze opowiadań zachwytu brak. To dobra książka, ale tylko tyle...

× 15 | Komentarze (1) | link |
@jatymyoni
2020-06-28
7 /10
Przeczytane L. francuska Bardzo dobra książka

Świetny zbiór opowiadań, które czyta się jednym tchem. W tych opowiadaniach (prócz jednego) najważniejszy jest człowiek i jego uczucia, głównie miłość i cierpienie. Każde z opowiadań ukazuje miłość, ale powiązaną z cierpieniem. Pragnie odpowiedzieć na pytanie, czy można być szczęśliwym i cierpieć. Czy przed cierpieniem należy uciekać, czy zacząć od akceptacji? W posłowiu odpowiada: „Szczęście nie polega na tym, by uchronić się od cierpienia, ale na tym, by włączyć cierpienie do tkanki egzystencji.” Czy można tak żyć? Każdy z bohaterów stara się udzielić sobie odpowiedzi. Bardzo ważne i ciekawe jest posłowie, które spina klamrą wszystkie opowiadania. Miałam problem z opowiadaniem „Pies” dedykowane E. Levinasowi, jednemu z największych filozofów XX wieku. Jego filozofia była odpowiedzią na tragizm i okrucieństwo II wojny światowej i skupiała się na relacjach Ja-Ty. Dopiero po przeczytaniu posłowia uświadomiłam sobie, że w tym opowiadaniu następuje spotkanie twarzą w twarz, doświadczenie twarzy drugiego człowieka. Może to nastąpić dzięki obecności psa.
Książka pozostawia po sobie mnóstwo emocji, przemyśleć, a także i pytań dotyczących nas samych.

× 6 | Komentarze (1) | link |
@paulina2701
2024-01-02
9 /10
Przeczytane W. Znak

Książka, która zaskakuje, a jednocześnie skłania do głębszej refleksji. Możemy próbować interpretować teksty na własną rękę, ale autor wychodzi nam naprzeciw dodając do całości swoje zapiski, które lepiej pozwalają wczuć się w sytuację jego i wykreowanych bohaterów (mają oni z resztą swoje częściowe odpowiedniki w rzeczywistości), poznać nie zawsze oczywiste intencje, a przede wszystkim powiązać ze sobą teksty, które COŚ łączy.

× 3 | link |
@19emilka93
2020-01-20
7 /10
Przeczytane Posiadam

Kiedy sięgam po książkę zazwyczaj mam tak, że pochłaniam ją bardzo szybko i nie potrafię jej odłożyć choćby się waliło i paliło. Szczególnie kiedy dostaję pozycję na którą czekałam.
Ciężko mi oceniać Schmitta kiedy to jeden z moich ulubionych twórców. Choć niezbyt przepadam za opowiadaniami( ta krótka forma, za krótka), ale do dzieł tego pana szybko się przekonałam.
Jak zwykle są perełki i normalne opowiadania. Jak dla mnie najlepsze są pierwsze dwa. Wspaniale ukazana miłość homoseksualistów( delikatna, ciepła) porównana do miłości heretyków. I okazuje się, że tak inne, a zarazem podobne. Drugie opowiadanie mówi o niezwykłej relacji pies a człowiek. Nigdy nie patrzyłam na te zwierze w ten sposób, a przecież wiadomo, że nie dość, że pies to najlepszy przyjaciel, to do tego taki mądry.
Co jeszcze zachwyciło mnie? Oczywiście końcowy notatnik autora. Wyjaśnia skąd bierze pomysły, dlaczego tak a nie inaczej. Po prostu otwiera się przed nami.
Chcesz dobry prezent na Gwiazdkę? Poproś Mikołaja o "Małżeństwo we troje". :)

× 1 | link |
ZA
@janowska.karolina
2024-01-26
9 /10

Sięgając po książkę „Małżeństwo we troje”, mamy możliwość zagłębić się w pięć opowiadań, w których miłość jest czymś wyczuwalnym.
——————
W pierwszym opowiadaniu poznajemy losy ludzi, które zupełnie przypadkiem zostały przypieczętowane w tym samym czasie. Pojawia się tu miłość dwóch mężczyzn, którzy nie mogli przysięgnąć przed Bogiem swojej miłości, a mimo to znaleźli sposób, by tego dokonać, udowadniając, że mogą trwać w szczęściu dłużej niż niejedna para heteroseksualna.
—————
Drugie opowiadanie opowiada o dziecku, które zostało brutalnie zabrane do obozu koncentracyjnego. Życie nie dawało mu żadnej nadzieji na lepszy czas. Było wrakiem człowieka, które pragnęło umrzeć, by nie czuć bólu, strachu i głodu. Kiedy na jego drodze pojawił się pies, poczuło miłość - tak silną i potrzebną do życia. Wreszcie zaczęło mieć dla kogo żyć.
————
Tytułowe opowiadanie to nic innego, jak brak możliwości uwolnienia się od przeszłości, która tak brutalnie wdziera się w życie kobiety, chcącej zapomnieć o wszystkim, co było przed poznaniem nowego męża. Niestety jednak wszystko wraca jak bumerang, wywołując w dziewczynie negatywne emocje.
————
Czwarte opowiadanie ukazuje nam trudy macierzyństwa, a także niesprawiedliwości, jakie potrafią dotknąć nas w prawdziwym życiu. Daje nam poczuć, do czego potrafi posunąć się matka walcząca z bólem straty, ale także do czego jest zdolna rodzina, by uratować życie najbliższych...

| link |
@burgundowezycie
2024-01-02
9 /10
Przeczytane

Książka Schmitta to zbiór pięciu opowiadań, które poruszają temat miłości w różnych jej aspektach. Mamy tutaj wątki miłości małżeńskiej, partnerskiej, ojcowskiej do córki, do psa, z rozsądku oraz matki do dziecka. Schmitt pisze o nich poetycko i z lekkością, nie unikając przy tym trudnych i bolesnych kwestii, takich jak zdrada, żałoba, choroba, samotność czy poczucie winy.
Każde z opowiadań ma swój własny klimat i styl przez co są różnorodne i można czytać je oddzielnie. Niektóre z nich są zaskakujące, a inne są bardziej refleksyjne. Wszystkie jednak skłaniają do postawienia sobie pytań o to czym jest i jaką wartość ma miłości w naszym życiu oraz o to, co tak naprawdę jest ważne, a co jest tylko iluzją.

Najbardziej poruszyły mnie opowiadania "Pies" i "Serce w popiele"🩷. W pierwszym z nich Schmitt pokazuje, jak silna, bezwarunkowa i pouczająca może być miłość do zwierzęcia oraz to jak wyniszczające może być doświadczenie wojny. W drugim z nich Schmitt opowiada o tym, jak trudno jest pogodzić się ze stratą dziecka i jak łatwo z żalu można popełnić błąd, który zmieni nasze życie na zawsze. Obie te historie są poruszające i napisane w bardzo piękny sposób.

"Małżeństwo we troje" to książka, która z pewnością spodoba się nie tylko fanom Schmitta, ale również tym, którzy lubią czytać o różnych odcieniach miłości. To książka, która porusza, skłania do refleksji, ale i też do dyskusji. Polecam ją wszystkim, którzy szuk...

| link |
@asiaczytasia
2024-09-19
8 /10
@booksbybookaholic
2024-01-17
7 /10
@panna.zorza
@panna.zorza
2023-01-23
9 /10
Przeczytane Pod strzechą
@tatiana
@tatiana
2022-04-17
7 /10
Przeczytane
@Antoniowka
2021-01-29
9 /10
Przeczytane
@MargaritaCzyta
2021-01-15
9 /10
Przeczytane
@malgosia311
2020-10-10
4 /10
Przeczytane
@z_glowawksiazkach
2020-06-21
7 /10
Przeczytane
@k.lewandowska846
2020-05-19
7 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

O nie! Książka Małżeństwo we troje. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl