Kobieta z wydm

Abe Kōbō
7.9 /10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 41 ocen kanapowiczów
Kobieta z wydm
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.9 /10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 41 ocen kanapowiczów

Opis

Stąd nie można uciec.Entomolog z Tokio wyrusza na krótką wyprawę w poszukiwaniu piaskowych owadów. Nie spodziewa się, że na nadmorskich wydmach przydarzy mu się coś niewytłumaczalnego. Uwięziony w pułapce bez wyjścia, z tajemniczą kobietą u boku, dzień po dniu będzie walczył o życie z niszczycielską potęgą piasku. Bezsensowny wysiłek, prowokujące zachowanie kobiety i skomplikowane relacje między dwójką więźniów bardziej przypominają senne majaki niż rzeczywistość. Czy można jeszcze wrócić do normalnego świata?Niepokojąca Kobieta z wydm, wybitna powieść japońska, należy do kanonu arcydzieł literatury światowej.
Data wydania: 2010-11-15
ISBN: 978-83-240-1486-6, 9788324014866
Wydawnictwo: Znak
Serie: Współczesna Proza Światowa, 50 na 50
Stron: 224
Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Kimifusa Abe Kimifusa Abe
Urodzony 7 marca 1924 roku w Japonii (Tokio)
Kōbō Abe (jap. 安部 公房 Abe Kōbō, właśc. Kimifusa Abe) – japoński prozaik, dramaturg i autor scenariuszy. Jeden z najbardziej innowacyjnych autorów Japonii po 1945 roku. Abe urodził się w tokijskiej dzielnicy Takanogawa (obecnie dzielnica Kita). Doras...

Pozostałe książki:

Kobieta z wydm Schadzka Tydzień świętego mozołu. Opowiadania japońskie 1945–1975 Czwarta epoka The Ruined Map Urwisko czasu
Wszystkie książki Kimifusa Abe

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Piasek, piasek, piasek...

14.02.2011

Tak się jakoś złożyło, że do tej pory nie był mi dany kontakt z literaturą japońską. Ponieważ na wszystkich serwisach książkowych i na większości blogów triumfy święci Haruki Murakami, logiczne wydawało się, ze pierwszym spotkaniem z pisarstwem Dalekiego Wschodu będzie któraś z jego książek. Tymczasem stało się inaczej. Abe Kōbō to nieżyjący od pr... Recenzja książki Kobieta z wydm

@anek7@anek7 × 2

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@mikakeMonika
2020-07-11
8 /10
Przeczytane

Ta książka może być o wszystkim.
Do czego zdolny jest człowiek, który za chwilę straci życie (a może nie straci)? Jakie decyzje podejmie? Jak szybko?
Czy to książka o nadziei? Ale jakiej? O takiej, jaką się ma, czy o jej utracie?
A może o prawdziwym życiu? O życiu w lustrze?
Prawdę mówiąc cały czas podczas czytania chodziło mi po głowie, czy to nie będzie przypadkiem zupełnie coś innego niż jest pokazane...
A czy będzie, czy nie będzie, myślę, że dużo zależy od czytającego.
W każdym razie jest to książka inna. I na pewno ciekawa.

× 17 | Komentarze (1) | link |
@Antoniowka
2022-07-11
7 /10
Przeczytane

Książkę wypełnia narastające poczucie beznadziei głównego bohatera. Choć Niki Jumpei ciągle walczy - próbuje wydostać się z zasadzki, czytelnik zdaje sobie sprawę, że jego wysiłki pójdą na marne. Piasek w tej książce jest nieprzejednaną siłą, której moc trzeba zaakceptować.

Choć akcja toczy się z wolna, książka nie porywa, to jednak lekturę zaliczam do udanych - a wszystko to dzięki klimatowi, a także kreacji głównego bohatera.

× 16 | link |
@bea-ta
@bea-ta
2020-08-12
6 /10
Przeczytane nie ta ulica, nie ta dziewczyna przeczytane 2020

Jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma.

Pierwsze skrzypce w tej powieści gra mistrzowsko stworzony przez autora nastrój beznadziei i absurdu.

Walka z piaskiem przysypującym wszystko. Kobieta i mężczyzna. Pierwotne potrzeby. Przemoc.

Ładnie opowiadana nieciekawa historia z ważnym przesłaniem.

Klimatyczna. Przygnębiająca. Ale bez poruszenia. Na odległość.

Mimo nastrojowości, którą lubię i łatwości wciągania w powieść, mam wrażenie, że literatura japońska jest nie dla mnie, nie porusza moich emocji. Zawsze mam wrażenie stania z boku, obserwowania przez szybę...

× 12 | Komentarze (1) | link |
@zooba
@zooba
2019-11-27
6 /10
Przeczytane

Niech was nie zmyli tytuł, to nie jest książka o kobiecie. Nie jest też o głównym bohaterze, który nieszczęśliwie trafia do jamy w piasku, gdzie będzie zmuszony co noc usuwać jego nadmiar, nie wiadomo jak długo, nie wiadomo po co. Sytuacja absurdalna, ucieczka niemożliwa, beznadzieja. Oboje bohaterowie mają około 30 lat a nie mogłam pozbyć się wrażenie, że życie z nich uszło. Są bezbarwni, bez wyrazu, nie mieli dla mnie twarzy i kształtu.
Nie wiem, czy to był świadomy zamysł autora, ale przez „Kobietę z wydm” brnęłam z trudem. Niby przesuwałam strony a miałam wrażenie jakbym stała w miejscu. Jak bohater podchodzący w górę wydmy. Za dużo słów i piasku. Ale może tak miało być.
Polecam tym, którzy doceniają warstwę językową i nastrój budowany słowami.
Miłośników akcji i konkretnej fabuły przestrzegam przed „Kobietą z wydm”, wpadniecie do tej piaskowej dziury i pozamiatane.

× 4 | link |
@ziellona
2020-02-13
9 /10
Przeczytane 24 |12 | Inne formaty

Dziwna i smutna to powieść. Dziwna i smutna, ale wciągająca i dotykająca egzystencji człowieka. Dość wyraźnie pokazana jest przemiana wewnętrzna bohatera - od buntu i walki, próby zmiany losu aż w końcu poddanie się i ostatecznie pogodzenie się z losem.
Na pytanie "o czym jest ta książka?" nie potrafię odpowiedzieć.

W jednym komentarzu wyczytałam "jedna z najpiękniejszych metafor literackich ludzkiego losu, jednocześnie mroczna i głęboka. Niezwykle celnie przedstawia to jak pułapka egzystencjalna, w której tkwimy przeradza się w nasze przeznaczenie i zyskuje sens." i właściwie tu mogłabym zakończyć, ale...

dodam jeszcze dla "co młodszych" czytelników i tych, którzy z metaforami są na bakier (jak ja: nigdy nie wiem, co autor miał na myśli...).
Tak - piasek jest wszędzie. Zasypuje, dusi, przygniata. Ale można z tym żyć, a ostatecznie okazuje się, że nie można się bez niego obejść.

I jeszcze dopiszę, że nie przepadam za kulturą kraju Wiśni Kwitnącej (Chiny i Wietnam też do mnie nie przemawiają). Być może dlatego, że tej kultury nie znam, ale to co poznaję do mnie nie przemawia. Przykro mi.

I starając się nadal być sprawiedliwa w ocenie. Uważam tą książkę za wyśmienitą, acz raczej nie mogę powiedzieć, żeby mi się podobała. Podobnie jak Proces Kafki. Wyśmienita, wybitna, ale... Zresztą podobnie jak w Procesie Kafki - głowni bohaterowie są wyblakli. Kobieta i mężczyzna. Mogliby być dosłownie każdym z nas...

× 3 | link |
@katapika
@katapika
2018-12-01
10 /10

"Kobieta z wydm" urzeka nas niesamowitą historią. Autor miał niesamowitą wyobraźnię. Trudno oderwać się od niej. Zawiera ciekawe, surrealistyczne opisy, które wprowadzają nas w stan dziwnego niepokoju. Przeczytałam ją jednym tchem.

× 3 | link |
EK
@EwaK.
2022-06-03
9 /10
Przeczytane


Dla mnie literatura najwyższych lotów. Stoi u mnie na półce od kilku dziesiątek lat, przeczytana i dobrze wspominana. Wróciłam do niej wskutek wyzwania na styczeń: motyw początku. Jako pierwsza przyszła mi do głowy.

Główny bohater - Niki Jumpei to mężczyzna, który w czasie 3-dniowego urlopu znalazł się w nieodpowiednim miejscu i czasie. Zmuszony do rozpoczęcia nowego życia, zupełnie innego, niż dotychczas, przeżył kolejno szok, nadzieję, beznadzieję, upokorzenie, załamanie, wreszcie konieczność wyboru między dwoma światami.

Drugi bohater to kobieta, właścicielka chaty w piaskowej jamie, która wiodła monotonny, pełen syzyfowej pracy i beznadziejny żywot, znosiła go bez słowa skargi, aż los sprawił jej prezent - mężczyznę, a ona z ofiary przeistoczyła się w biernego oprawcę.

I wreszcie trzeci bohater - najważniejszy. To piasek. Wydmy, góry, zwały piachu, drobinek o wielkości 1/8 mm, przemieszczających się cały czas.
„To coś, co przez cały czas jest w ruchu. I ten ruch jest jego życiem”.
Wszyscy związani z tą okolicą mierzyli się z jego potęgą, zasypywał wszystko wciskając się dosłownie wszędzie. Również między kartki tej powieści, która nie jest tylko opowieścią o mężczyźnie, kobiecie i piachu.
Ale o jednostce, zniewoleniu, ucisku, totalitaryzmie, niewolniczej pracy, systemie kontroli.
Albo raczej o ludzkim życiu w społeczności, mozolnej pracy, poczuciu, że jest się potrzebnym i pożytecznym.
A może jeszcze inaczej: o si...

× 2 | Komentarze (1) | link |
@Moncia_Poczytajka
2019-12-06
6 /10
Przeczytane ❤ 2012 ❤ Odwiedzamy Japonię

„Kobieta z wydm” Abe Kobo to szokująca opowieść o japońskim mężczyźnie - nauczycielu z zawodu i entomologu z zamiłowania, który udaje się na wydmy w poszukiwaniu nowych okazów owadów do swoich badań i swojej kolekcji. Niespodziewanie trafia na wioskę położoną wśród „piaskowych gór”, w której postanawia zatrzymać się na nocleg. Od tej pory jego życie dosłownie „wywraca się do góry nogami”, a to co dotąd było ważne traci całkowicie swój sens...

Mężczyzna korzysta z gościny samotnej kobiety, której dom zbudowany z drewna i piasku usytuowany jest w głębokim zagłębieniu terenu, podobnie jak wiele sąsiednich siedzib należących do mieszkających tu ludzi. Domy oddzielone są od siebie piaszczystymi wałami. Wspomniane siedziby przypominają wydrążone w wydmach głębokie jamy, które służą mieszkańcom za schronienie i które trzeba systematycznie oczyszczać z nadmiaru piasku. Bohater zatrzymuje się u kobiety tylko na jedną noc, a jak długo przyjdzie mu tu zostać?...

Ludzie należący do wioski to konserwatywna społeczność żyjąca na usługach zarządców, wykonująca z góry ustalone prace na rzecz wsi i wypełniająca określone obowiązki. W zamian za swą sumienność i oddanie sprawie otrzymują żywność i inne produkty niezbędne im do przeżycia. To swoisty kołchoz, do którego prowadzi droga tylko w jedną stronę i jeśli ktoś tam trafi to spędzi na wydmach całe swoje życie. Jedni żyją tu od pokoleń, inni trafili przypadkiem, ale nikomu nie udało się stąd wydostać.

Abe Kobo nakr...

× 1 | link |
@Da-Nutka
@Da-Nutka
2012-05-14
8 /10
Przeczytane

Niby dziwna, nienormalna sytuacja, a wciąga nieprawdopodobnie. Fascynująca książka

× 1 | link |
@Ewelina
2022-12-21
7 /10
Przeczytane 2022 lit. piękna Literatura japońska
@elutka_a
2022-03-08
9 /10
Przeczytane JAPONIA
@a_szuraj_tam
@a_szuraj_tam
2022-01-18
9 /10
Przeczytane Posiadam
@nemesis
@nemesis
2021-12-31
7 /10
Przeczytane Literatura piękna
OF
@violaextra
2021-10-24
7 /10
Przeczytane
@jacex
@jacex
2021-03-21
8 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Dwudziestoletni mężczyzna podnieca się w myśli. Czterdziestoletni zaś – na powierzchni skóry. Lecz dla trzydziestoletniego mężczyzny najniebezpieczniejsza jest kobieta widziana jako zarys kształtu.
Tylko rozbitek, który uniknął śmierci na tonącym okręcie, może pojąć psychikę człowieka, który śmieje się wyłącznie dlatego, że może oddychać.
Życie ludzkie nie powinno być rozerwaną na części księgą, lecz solidnie oprawionym tomem.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl