Zygmunt Zeydler-Zborowski na początku literackiej kariery pisał pod pseudonimem Emil Zorr romanse awanturnicze. Powstały w roku 1948 „Klub Ekscentrycznych Panien” to szósty i zarazem ostatni tytuł z tego cyklu, który ukazuje się w Serii z Warszawą. Powieść ta nie była dotąd w żadnej formie publikowana. Niniejszą edycję przygotowano na podstawie maszynopisu autorskiego.
Horacjusz Barnet, fabrykant-milioner, postanawia przekazać swoje dobra robotnikom. Jego żona, Klotylda, robi wszystko, by go umieścić w domu wariatów i ubezwłasnowolnić. Mają jedyną córkę Kitty, która należy do Klubu Ekscentrycznych Panien. Gustaw Marton jest młodym awangardowym pianistą. Jego wuj, krawiec, tuż przed śmiercią powiedział mu, że w guziku ukrył skarb. Niestety, guzik został przyszyty do palta, które wydano jakiemuś klientowi. W czasie poszukiwań, w których pomaga mu detektyw Pickerel, Marton poznaje Barneta i zakochuje się w jego córce. Ekscentryczna panienka namawia go, by udawał gangstera, bo ona swoim klubowiczkom powiedziała, że ma narzeczonego gangstera. Oczywiście to dopiero początek perypetii, w jakie wpada Gustaw Marton.
Horacjusz Barnet, fabrykant-milioner, postanawia przekazać swoje dobra robotnikom. Jego żona, Klotylda, robi wszystko, by go umieścić w domu wariatów i ubezwłasnowolnić. Mają jedyną córkę Kitty, która należy do Klubu Ekscentrycznych Panien. Gustaw Marton jest młodym awangardowym pianistą. Jego wuj, krawiec, tuż przed śmiercią powiedział mu, że w guziku ukrył skarb. Niestety, guzik został przyszyty do palta, które wydano jakiemuś klientowi. W czasie poszukiwań, w których pomaga mu detektyw Pickerel, Marton poznaje Barneta i zakochuje się w jego córce. Ekscentryczna panienka namawia go, by udawał gangstera, bo ona swoim klubowiczkom powiedziała, że ma narzeczonego gangstera. Oczywiście to dopiero początek perypetii, w jakie wpada Gustaw Marton.