Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki (ur. 1962 w Wólce Krowickiej k. Lubaczowa) - jeden z najwybitniejszych współczesnych poetów, autor kilkunastu tomików, laureat nagrody Nike, Nagrody Literackiej Gdynia i Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius". W czasie studiów na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie współtworzył środowisko pisma "Kresy". Jego twórczość nawiązuje do poetyki baroku, łącząc zamiłowanie do paradoksu z upartym powracaniem do tematyki śmierci, choroby (w tym psychicznej) i kruchości ludzkiego ciała, dodając do tego zestawu wątki homoseksualne czy skomplikowaną polsko-ukraińską historię swojej rodziny. Swoje wiersze Dycki układa w cykle, często zaczynając je od tych samych linijek (np. "w lubelskich domach publicznych moich przyjaciół" albo "w sąsiednim pokoju umiera moja matka"), niekiedy nawiązując przy tym do poetyki biblijnego psalmu.
"Kamień pełen pokarmu. Księga wierszy z lat 1987-1999", stanowi podsumowanie najwcześniejszych publikacji poety. Książka zawiera wiersze z tomików "Nenia i inne wiersze", "Peregrynarz", "Młodzieniec o wzorowych obyczajach" i "Liber mortuorum", a także garść utworów nowszych.