W Dziejach rodzin polskich tragizm łączy się z groteską, a liryzm z trywialnością, tworząc niespotykaną, poruszającą jakość estetyczną. Muzyczna, wielogłosowa struktura tego złożonego z pięćdziesięci...
Ciało „dyciowego” wiersza znowu straceńczo tańczy przed czytelnikami. Tańczy ciało prywatne – bolące, chore, słabe, rozedrgane między pragnieniami a ograniczeniami. Ciało, które wybija – stopami, syn...
Patryk Szaj z Wydawnictwa WBPiCAK o książce: Jeśli miałbym wybrać jedną (tylko jedną??!) formułę opisującą poezję Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, postawiłbym chyba na taką: niepowtarzalność powtórz...
Gdyby ktoś pytał o twórcę, który w ostatnim ćwierćwieczu pisał o poezji najbardziej gorliwie i dociekliwie, wielu czytelników odpowiedziałoby: to Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki. Nikt nie sprawdzał jej gr...
Znamię sytuuje się po stronie milczenia, a tego też, pomimo rozgadania tej poezji, w niej nie brakuje. Imię ma zatem w sobie coś ze śmierci, o której można mówić, znamię, coś z życia, które – nie wiem...
Nowa książka Dyckiego to przelana na papier anatomia pamięci – z jej ciemnymi i jasnymi zakamarkami. W Kochance Norwida dostrzegamy, w jaki sposób dorastanie w cieniu chorej psychicznie matki wykształ...
„W swoim nowym tomie Dycki nie odchodzi od stworzonej przez siebie konwencji, bo i cały czas pisze jeden, niekończący się, wiersz. "Nie odchodzi", ale mimo to, coś jest inaczej. Trzymając się ustalone...
Narodziny oraz śmierć w wierszach Dyckiego są ramą i tematem twórczości do tego stopnia, że wszystko to, co pomiędzy nimi, wydaje się odrobinę śmieszne i czułe. O ludzkich staraniach, które mają nadać...
Bohaterkami tomu Zaplecze są książki z rodzinnej biblioteki Dyckiego (...), z reguły książki stare (choć nie zawsze, jakiś poeta współczesny też czasem się załapie). (...) Dycki tych książek nie omawi...
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki bezustannie opisuje granice duszy, tak jak geograf opisuje granice nieznanej ziemi. Porusza się po niewielkim obszarze i niestrudzenie kreśli pejzaż wewnętrzny, pejzaż własn...
Zbiór sześćdziesięciu wierszy Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego na sześćdziesiąte urodziny poety. Autor wyboru Jakub Skurtys wyszedł od pytania: „Jaki jest mój Dycki?”, a w odpowiedzi ułożył tom ukazuj...
Tom poetycki jednego z najwybitniejszych współczesnych poetów, laureata m. in. Nagrody Literackiej im. Barbary Sadowskiej i Nagrody "Niemiecko-Polskich Dni Literatury" w Dreźnie. Wybór obejmuje utwory...
Nasza antologia jest w pewnym sensie naturalną kontynuacją słynnego przedsięwzięcia pod nazwą "Parnas Bis". Skoro "Słownik literatury urodzonej po roku 1960" prezentował biogramy młodej, aczkolwiek dr...
„Dycki od początku był – i takim pozostał do dziś – poetą osobnym, niepowtarzalnym i niepodrabialnym. Poetą oryginalnym par excellence. Jego dykcja jest natychmiast rozpoznawalna. Można zatem rzecz, ż...
Najnowszy tom Dyckiego to rozpisany na pięćdziesiąt jeden ogniw-wierszy poemat o poecie próbującym rozprawić się z bolesną rodzinną historią, która jednocześnie jest częścią tego, co najboleśniejsze w...
Tom wierszy zebranych Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego z lat 1988-2010. Na wydawnictwo składa się dziesięć dotychczasowych poetyckich książek autora, w tym uhonorowana nagrodami Nike i Gdynia 2009 "Pio...
W kwietniowym numerze między innymi: - Reportaż: "Zawsze będę cię kochał, moja Algierio" (Ludwika Włodek). - Reportaż: "My, bezdomniaki od jabłek" (Marek Szymaniak). - Portret: "John Oliver: Publiczno...
"Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki od pierwszej książki niestrudzenie pisze swój „wiersz permanentny”, czyli – jak podpowiada nam etymologia – taki wiersz, który trwa, podaje dalej, przekazuje, odwleka (prz...
Przedstawiając dzieje opisywanego miejsca kronikarz przykłada do nich miarę tych, którzy żyli, tych, którzy pamiętają, i własną - miarę interpretatora. Dycki oddaje w ręce czytelnika kronikę jednego z...
Temat numeru: Szaleństwo SZALEŃSTWO Wiliam Blake: Listy (tł. M.Fostowicz) Jacek Sieradzan: Georgi Gurdżijew. Legendy i nauka idiotyzmu. Jacek Sieradzan: Szaleni mesjasze. O współczesnych NRR. Michał F...
Każda książka Tkaczyszyna-Dyckiego sugeruje istnienie większej całości, z której pochodzą cząstkowe obrazy, strzępy narracji, wybrakowane fragmenty i ich dalsze ciągi. Powracające frazy i wędrujące mo...
Andrzej Friszke „Rok 1968 - Koniec i początek” Grecja w literaturze - Hydra Ghiki i Leonarda Cohena, Kalamata Patricka Leigh Fermora, Korfu Durrella i Millera, Mistra Kevina Andrewsa, Patras Robert...