Iskry jak gwiazdy

Nadia Hashimi
8 /10
Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 6 ocen kanapowiczów
Iskry jak gwiazdy
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8 /10
Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 6 ocen kanapowiczów

Opis

Kabul, rok 1978. Dziesięcioletnia Sitara Zamani wiedzie beztroskie i pełne przywilejów życie w stolicy Afganistanu. Jej ojciec jest prawą ręką prezydenta Dauda. Świat Sitary zmienia się na zawsze pewnej kwietniowej nocy, gdy przeciwnicy obecnej władzy dokonują zamachu stanu, zabijając nie tylko prezydenta, ale też całą rodzinę dziewczynki, która staje się jedyną ocalałą. Przemycona z pałacu przez jednego z żołnierzy, trafia do domu amerykańskiej dyplomatki, która adoptuje ją i zabiera do Ameryki. W nowym kraju dziewczynka przyjmuje nowe imię – Aryana – i poświęca się nauce.

Trzydzieści lat później Aryana wiedzie spokojne życie szanowanej lekarki. Jej świat znów zaczyna się chwiać, gdy w gabinecie pojawia się mężczyzna, którego nie spodziewała się już nigdy zobaczyć. To Shair, żołnierz, który ją uratował, ale prawdopodobnie też zamordował całą jej rodzinę. Jego widok budzi w Aryanie chęć zemsty, lecz przynosi także wiele pytań o wydarzenia z przeszłości. Kobieta wyrusza więc do Kabulu, by znaleźć odpowiedzi.
Powieść Nadii Hashimi oddaje hołd podróży, którą jest życie, przypominając jednocześnie, że po nocy zawsze przychodzi dzień i wato mieć nadzieję.
Tytuł oryginalny: Sparks Like Stars
Data wydania: 2023-07-26
ISBN: 978-83-8321-432-0, 9788383214320
Wydawnictwo: Kobiece
Stron: 520
dodana przez: Jagrys

Autor

Nadia Hashimi Nadia Hashimi
Urodzona 12 grudnia 1977 roku w USA (Nowy Jork)
Nadia Hashimi przyszła na świat w Nowym Jorku, gdzie również – a później w New Jersey – dorastała. Jej rodzice pochodzą z Afganistanu, który opuścili w latach 70. XX wieku, tuż przed najazdem Sowietów. W 2002 roku – wraz z rodzicami, którzy od lat 7...

Pozostałe książki:

Afgańska perła Iskry jak gwiazdy Kiedy księżyc jest nisko Dom bez okien
Wszystkie książki Nadia Hashimi

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Iskry jak gwiazdy - recenzja

28.09.2023

Zachwycająca okładka i poruszający opis najnowszej powieści Nadii Hashimi nie pozostawiły mi wyboru, musiałam przeczytać tę książkę. „Iskry, jak gwiazdy” to jedna z tych historii, które jeszcze długo po przeczytaniu gnieżdżą się w umyśle czytelnika i zmuszają do wielu przemyśleń. Kabul, 1978 Dziesięcioletnia Sitara Zamani wiedzie beztroskie życie... Recenzja książki Iskry jak gwiazdy

Obraz dziecięcej siły

11.08.2023

„Iskry jak gwiazdy” to niezwykle poruszająca opowieść o traumie i wojnie. Jest to obraz niezwykle żywych i emocjonujących scen, o których trudno zapomnieć na długo po zakończeniu lektury. Nadia Hashimi porusza ciężką tematykę i z niezwykłym wyczuciem oddaje realia życia w Afganistanie. Opowiada o cierpieniu ludzi, a zwłaszcza dzieci, które stają s... Recenzja książki Iskry jak gwiazdy

Iskry jak gwiazdy

15.08.2023

Nadia Hashimi " Iskry jak gwiazdy", przełożył Robert J. Szmidt, Do dziś zachwycają mnie przeczytane kilka lat temu umieszczone w afgańskiej kulturze powieści Khaleda Hosseiniego, autora urodzonego w Kabulu, który wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Klimat Afganistanu ukazuje również w swoich powieściach młodsza koleżanka po piórze, urodzona już ... Recenzja książki Iskry jak gwiazdy

@toptangram@toptangram × 1

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@emilka1984
2023-11-12
8 /10
Przeczytane

Książka z którą do Was przychodzę przeniosła mnie do Kabulu, bezpiecznego świata dziewczyny której pewnego dnia życie wali się w gruzy, na jej oczach zostaje zamordowana cała jej rodzina. Zamach stanu na prezydenta i jego ludzi doprowadza do rewolucji, a Setara zdana na łaskę i nie łaskę jednego z buntowników nie wie co dalej będzie z jej życiem. Dziesięciolatka w końcu trafia do domu amerykańskiej dyplomatki, a ta robi wszystko, żeby uratować jej życie i bezpiecznie wywieźć ją z Afganistanu. Nie jest to takie proste, Setara nie ma dokumentów, jest rodowitą Afganką, do tego jej ojciec był bliskim pracownikiem zgładzonego prezydenta, ale dla upartej kobiety nie ma rzeczy nie możliwych.

Powieść naładowana bolesnymi emocjami, strata rodziców, obcy dom i brak zaufania do dorosłych, do tego panująca wokół wojna i obezwładniający strach. Tu nic nie jest proste, łatwe, życie w Ameryce też ma swoje minusy, a żeby tam wyjechać Setara musiała przybrać tożsamość swojej nieżyjącej siostry, co też otwiera ranę z jej przeszłości.

Akcja książki to dwie przestrzenie czasowe, Kabul 1978 roku i Nowy Jork w roku 2008 gdzie dorosła już Afganka próbuje uporać się z demonami przeszłości, ratując ludzkie życie, nie potrafi pomóc sobie.

Całym sercem polecam Wam ta pełną emocji powieść. Zapomniałam wspomnieć o cudnej okładce, idealna dla okładkowych srok, jednak w tej książce najbardziej urzeka treść .

| link |
@ksiazka_w_kwiatach
2023-09-28
8 /10
Przeczytane
@donka
2024-02-06
7 /10
Przeczytane
@toptangram
@toptangram
2023-08-15
6 /10
Przeczytane
@tomzynskak
2023-08-11
9 /10
@SylwiaW
2023-08-14
10 /10
Przeczytane Ebook

Cytaty z książki

Roz­su­nę­łam za­sło­ny, by po­rów­ny­wać gwiaz­do­zbio­ry wi­dzia­ne na stro­ni­cach księ­gi z tymi, które za­ście­ła­ły fir­ma­ment. Znaj­do­wa­łam je po kolei pełna po­dzi­wu, że czas nie zdo­łał skraść z nieba choć­by jed­ne­go po­ły­sku­ją­ce­go klej­no­tu.
Ale gdy Fahim przy­szedł w końcu na świat, byłam tak za­uro­czo­na jego ma­leń­ki­mi pa­lusz­ka­mi i ulot­ną wonią pudru, że na­tych­miast za­po­mnia­łam o re­sen­ty­men­tach. A na ko­la­nach mamy za­wsze znaj­do­wa­ło się miej­sce dla nas oboj­ga, taka to za­gad­ko­wa jest ana­to­mia mat­czy­nej mi­ło­ści.
- „Cza­sa­mi sły­szysz in­nych naj­wy­raź­niej, do­pie­ro gdy za­milk­ną na dobre” – zwykł ma­wiać tata.
-„Bóg nie ob­da­rza ni­ko­go w pełni ufor­mo­wa­nym losem. To ty po­przez swoje dzia­ła­nia mu­sisz go osta­tecz­nie ukształ­to­wać. Pro­blem w tym, że los nie pod­da­je się tak łatwo. Po­myśl o ko­wa­lu wy­gi­na­ją­cym pręt. Nie zdoła tego zro­bić, jeśli naj­pierw nie wsa­dzi go do bu­zu­ją­ce­go ognia”.
Za­czy­na­łam wła­śnie ro­zu­mieć, co zna­czy wziąć los we wła­sne ręce. Wie­dzia­łam, że muszę wy­trzy­mać żar pło­mie­ni, jeśli chcę ukształ­to­wać swój los tak, bym zdo­ła­ła prze­trwać.
-"Mu­sisz wy­ko­nać pierw­szy krok, zanim po­pro­sisz Boga, by po­bło­go­sła­wił twoją po­dróż” – zwykł ma­wiać tata.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl