Iluzja

Maxime Chattam w swojej nowej książce Iluzja próbuje swoich sił w całkiem innej formie niż dotychczas mnie przyzwyczaił. Gdzie makabra i kryminalny wątek przeplata się z atmosferą niepokoju i mrocznego klimatu. W tym przypadku stawia bardziej na klimat niż makabrę i dlatego byłem ciekawy jak wypadnie w nowszej odsłonie. Sama książka zapowiadała się dobrze i miałem nadzieje na thriller, który mnie wciągnie. Do ośrodka narciarskiego przybywa Hugo, który po rozstaniu z dziewczyną nie wie co z sobą zrobić. Na miejscu okazuje się, że będzie pomagał w pracach przygotowujących ośrodek na kolejny okres otwarcia go dla turystów. Kiedy zaczyna pracę spostrzega wiele dziwnych rzeczy dziejących się wokół niego. Nie wie czy to wszystko jego wyobraźnia, czy rzeczywiście w tym miejscu coś nienaturalnego dzieje się. Postanawia rozgryźć tajemnice i sekrety jakie mogą występować w tym miejscu narażając się na niebezpieczeństwo.

Autor akcję swojej najnowszej powieści osadził w małej miejscowości pośród gór, lasów i z ograniczeniem kontaktu z zewnątrz nawet w nagłej sytuacji. Jeżeli coś stanie się nikt nie będzie wstanie powiadomić odpowiednich władz. Na miejscu bohater znajduje kilka osób pozostających w ośrodku i przygotowujących go na następny sezon. Świetnym pomysłem było osadzenie akcji w takiej miejscówce pośród tak naprawdę niczego. W taki sposób nadarza się okazja do stworzenia klimatu niepokoju i osaczenia, który pojawia się w czasie czytania. Obrazu dopełnia ta...

Dwadzieścia tygodni na odciętym od świata odludziu? Może brzmieć przerażająco, ale dla kogoś, kogo życie rozsypało się na milion kawałków wydaje się najlepszym miejscem, by posklejać je na nowo. By odzyskać dystans i na nowo zacząć odczuwać emocje. A już z pewnością otoczony alpejskimi szczytami ośrodek wypoczynkowy poza sezonem jest znakomitym i klimatycznym tłem dla niepokojących i tajemniczych wydarzeń.

Hugo, już zaraz po przyjeździe zaczyna odczuwać podenerwowanie, spowodowane dziwnymi i przerażającymi zwidami. Czy to efekt zmęczenia i wysokości? Albo jego rozbujała wyobraźnia płata mu figle? A może szóstym zmysłem przeczuwa, że coś z tym miejscem jest nie tak?

Zamknięty tu na własne życzenie wraz z kilkunastoma innymi pracownikami próbuje zachować zdrowy rozsądek, jednak kolejne niepokojące zdarzenia i obecność w niedalekim budynku największego iluzjonisty wszech czasów budzą jego ciekawość i pchają do ryzykownych posunięć. Podejrzenia narastają z każdym kolejnym odkryciem, a jego powieściopisarska wyobraźnia z pewnością nie jest jego sprzymierzeńcem podsuwając coraz bardziej szalone hipotezy.

Czym tak naprawdę jest ośrodek narciarski, do którego trafił? Jaka historia się z nim wiąże? Kim jest tajemniczy magik? I jak wiele będzie kosztowało Hugo odkrycie prawdy?

Autorowi znakomicie udało się oddać klaustrofobiczny i złowrogi klimat odosobnienia i narastającego zagrożenia. Na tyle skutecznie zmieszać rzeczywistość z iluzją, że nie ...

"Iluzja" to mroczny thriller godny polecenia.

Ośrodek narciarski szuka na okres letni pracowników do sezonowych serwisowych prac. W ten sposób do pracy trafia młody mężczyzna, Hugo, który po rozstaniu z dziewczyną chce odpocząć od codziennych spraw. Okazuje się, że ośrodek w Val Quarios znajduje się w bardzo ustronnym miejscu. W sezonie letnim mieszka tam tylko dwanaście osób, jest on niedostępny dla turystów. To odcięte od świata miejsce, brak możliwości kontaktu z światem zewnętrznym, brak tu nawet zasięgu telefonicznego. Czy chcielibyście spędzić tam prawie pół roku?

W tym ogromnym ośrodku, Hugo zauważa dziwne, niepokojące sytuacje i postanawia przeprowadzić własne śledztwo. Czy to był dla niego dobry wybór miejsca na spędzenie czasu? Co odkryje? Przekonajcie się sami. Poczujcie atmosferę tego "dziwnego" miejsca! Polecam!

Wysoko w górach, pośród lasów znajduje się Val Quarios, kameralny rodzinny ośrodek, który w zimowym sezonie jest prawdziwym narciarskim rajem. Latem zamyka się dla turystów, zatrudniając pracowników do prac sezonowych.
Hugo starając się otrząsnąć po rozstaniu z partnerką trafia na jedno z ofert pracy w charakterze złotej rączki. Nie zastanawiając się długo odpowiada na ogłoszenie, by w całkowitej izolacji poskładać swoje złamane serce. Opustoszały ośrodek od początku przyprawia o gęsią skórkę i niepokój, który z każdym tygodniem się pogłębia. Przerażające wizje, makabryczne odkrycia i tajemniczy właściciel.
Jakie tajemnice kryje ośrodek?

Maxine Chattam to autor, którego książki biorę w ciemno. Tym razem sam zabawił się w Iluzjonistę tworząc spektakl, wymyka się wszelkim wyobrażeniom. Klimat tajemniczości hipnotyzuje nie pozwalając ani na moment oderwać się od lektury.

Odosobnienie i odcięcie od świata stwarza świetne wrażenie. Narastająca z czasem obsesja i urojenia Hugo dodają grozy. Fabuła może miejscami trochę przegadana, ale spójna i trzymająca w napięciu do samego końca. Autor ma niezwykły talent oddziaływania na wyobraźnię. Zakończenia, którego totalnie się nie spodziewałam i zszokowało mnie całkowicie, za co dodatkowy plusik.

Przygoda między mną, a tą powieścią trwała długo. Początek obiecywał dużo, klimat był mroczny, duszny i tajemniczy. Fabuła ciekawa, oparta na wątkach magicznych, może trochę paranormalnych, była bardzo oryginalna i świeża. Wszystko miało znamiona klasycznego kryminału, gdzie grupa ludzi podejrzewa siebie nawzajem, a my zachodzimy w głowę - kto nas oszukuje?

Przeczytałam już parę opinii na "nie", kilka na "tak", ale do tej pory nie jestem w stanie stwierdzić, do której drużyny należę. Początek był dobry, ciekawy i mocno wciagający. Totalnie przekonała mnie atmosfera niepokoju, takie poczucie, że dążymy do katastrofy, a obok nas kryje się zło. A równocześnie jest to historia trochę nierówna, mająca świetne momenty, ale i słabsze. Jest to moje pierwsze spotkanie z autorem, więc ciężko mi porównać tą historię do innych. Jednak chyba miałam większe oczekiwania.

To zajmująca książka, przerażająca, oryginalna, wciągająca. I taka francuska. Na pewno sięgnę po inną powieść autora.

“Iluzja” to moje pierwsze spotkanie z thrillerami Maxima Chattama i muszę przyznać, że całkiem udane. Zamknięta przestrzeń, lasy otaczające ogromną posiadłość, tajemniczość i szczypta magii. Klimat powieści jest niezwykle wciągający i mroczny- ciężko się oderwać, choć w mojej ocenie nie jest to książka bez wad. Ale... zarwałam dla niej noc, więc ostrzegam, że wciąga niesamowicie!

Hugo przeżywa trudne chwile po rozstaniu z dziewczyną i postanawia odciąć się od świata. Nadarza się ku temu idealna okazja, bo znajduje pracę w ośrodku narciarskim jako złota rączka. To czas przed sezonem, gdzie na terenie opustoszałego budynku wymagającego wielu napraw znajduje się tylko kilkunastu pracowników. Po przyjeździe Hugo ma dziwne przeczucia, a wizja odcięcia od świata i braku dostępu do cywilizacji nie jest już tak kusząca, gdy jedna z pracownic rzekomo opuszcza wcześniej ośrodek z nie do końca znanych przyczyn. Jak się domyślacie, to dopiero początek dziwnych zdarzeń w Val Quarios...

Powieść wciągnęła mnie od pierwszych stron i zacznę może od jej atutów, którymi niewątpliwie są klaustrofobiczny, mroczny klimat, genialnie nakreślona fabuła i stworzona przestrzeń pod akcję thrillera i magiczny wątek, czyli postać iluzjonisty, która jest kluczowa, choć majaczy gdzieś na horyzoncie, poza murami posiadłości. Wszystko to daje taką atmosferę, że czuć strach bohaterów i zło czające się gdzieś na karku. Ciągle towarzyszyła mi myśl, że zaraz coś tu się wydarzy, ...