Grzeczna dziewczynka

Słodko-gorzka książka, o chorobie alzheimera, jej etapach, opiece, bezradności, jednocześnie miłości ale też momentami nienawiści

Anna Sakowicz w swojej powieści porusza temat, z którym zmierzyła się już wcześniej w książce dla dzieci "Listy do A. Mieszka z nami Alzheimer" i który zna od podszewki. Choroba ta dotknęła bowiem członka jej rodziny. Można więc zakładać, że autorka opiera przeżycia bohaterów częściowo na własnych doświadczeniach. W książce "Grzeczna dziewczynka" autorka ukazuje, jak wygląda codzienność osób chorych, z jakimi trudnościami borykają się ich najbliżsi, najczęściej zdani wyłącznie na siebie. Uzmysławia czytelnikowi, jak wymagająca jest opieka nad chorym. Ile wysiłku, cierpliwości i samozaparcia potrzeba, by zapewnić takiej osobie bezpieczeństwo. Fragmenty skupiające się na Gosi, mamie Mirandy, przedstawione są w sposób bardzo obrazowy, dobitny, szczery. Nie ma tu miejsca na owijanie w bawełnę. Odbiorca zderza się z rzeczywistością być może trudną, być może odrobinę szokującą, ale prawdziwą, choć wplecioną w literacką fikcję.

Autorka jednak częściowo zdejmuje z czytelnika ten ciężar, wikłając go w szereg wydarzeń z Mirandą, Zuzanną oraz Lucjanem w rolach głównych. Tu na szali przeważają zabawne dialogi, słowne utarczki oraz humor sytuacyjny, choć nie tylko. Relacje tej trójki są burzliwe, nieokiełznane, zmienne jak w kalejdoskopie. Wywołują w odbiorcy nie tylko rozbawienie, ale również mnóstwo innych odczuć. Co jednak ważne, Anna Sakowicz zadbała o wiarygodność i postaci, i toczących się zdarzeń. Śledząc perypetie bohaterów, czytelnik odnosi wrażenie, jakby stał tuż ...

Patrząc na okładkę odnosi się wrażenie, że jest to ciepła, lekka, łatwa i przyjemna lektura, która pozwoli w pełni nam się zrelaksować. Czy ta książka taka właśnie jest?

Nic w życiu nie jest takie jakie to widzimy.

To cytat z książki, ale kto przeczytał chociaż jedną z powieści autorki wie, że tak właśnie ona pisze. Nie chcę używać słowa „manipuluje” bo ono jakoś źle mi się kojarzy, ale z całą pewnością Autorka świetnie potrafi „grać” na emocjach czytelników.

Zaczynasz czytać jej książkę i jesteś pewna, że będzie to lektura lekka łatwa i przyjemna i nagle dostajesz jak obuchem, bo fabuła wcale taka nie jest i nawet nie wiesz kiedy łzy zaczęły kapać na kartki książki.

Cóż, jeżeli ktoś będzie tak jak ja spodziewał się właśnie lekkiej historii, to może być trochę zaskoczony.

W tej powieści poruszonych zostało kilka bardzo ważnych tematów, głównym jest choroba Alzheimera, choroba tak trudna do zrozumienia i tak niszcząca ludzi, że kto nie miał z nią nigdy do czynienia z trudem ją zrozumie.

Autorka w ciekawy sposób ukazuje również stronę emocjonalną człowieka, zwłaszcza tę w której dominować powinna cierpliwość. Mieszkanie pod jednym dachem z mocno „upierdliwą” staruszką, może mocno nadwyrężyć cierpliwość każdego. Niestety nie wszystkie starsze panie, to sympatyczne i miłe staruszki, potrafią też być takie, które swoim zachowaniem są w stanie doprowadzić kog...

„Grzeczna dziewczyna” to nie moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Sakowicz. Podobnie jak wcześniej, zdecydowanie się nie zawiodłam! Fabuła bardzo mi się spodobała. Tym bardziej, że główna bohaterka jest pisarką. Początkowo książka zapowiadała się jako lekka lektura z ogromną dawką humoru. Jednak autorka poruszyła w niej bardzo ważny wątek dotyczący choroby Alzheimera. Cierpi na nią matka naszej głównej bohaterki. Miranda pomaga ojcu opiekować się nad kobietą, jednak najgorsze w tym wszystkim okazuje się być niemoc i patrzenie, jak kochająca osoba od nas odchodzi. Autorka bardzo trafnie opisała emocje targające zarówno chorym, jak i jego rodziną. Pokazuje jakie trudne może być życie zarówno z chorobą, jak i samą osobą chorą mieszkająca z nami pod jednym dachem. Dzięki temu wątkowi powieść tak naprawdę zyskała nad wyraz autentyczny charakter. Jeżeli chodzi o samych bohaterów to mamy tutaj cały przekrój różnych charakterów. Najbardziej wzbudzającą sympatię osobowością jest oczywiście babcia Zuzanna! Jak tu nie kochać takiego „dzikiego Hun’a” ? Tak, tak taki przydomek nosiła ta staruszka! Dlatego nie będę Wam zdradzać co wyprawiała, ale jestem pewna, że także ją polubicie! Co do reszty bohaterów ich portrety psychologiczne zostały bardzo dobrze dopracowane i co najważniejsze przemyślane.

Śmiało mogę powiedzieć, że jest to jedna z najlepszych książek jakie ostatnio przeczytałam. Jest to książka, która Was rozśmieszy, ale także wzruszy. Gwarantuję Wam, że dosta...

Słodko-gorzka opowieść o życiu w rodzinie naznaczonej chorobą.Mirka vel Miranda jest pisarką,oprócz pisania pomaga tacie w opiece nad chorą na Alzhaimera mamą.Autorka bardzo dokładnie opisuje realia życia z tak ciężko chorą osobą.W dodatku do Mirki niespodziewanie przyjeżdża babcia,zwana przez bohaterkę pieszczotliwie "Hunem",a jej dawny znajomy pisarz proponuje coś w rodzaju medialnego romansu,w celu podniesienia popularności książek obojga.
Jak zakończy się ta cała historia,tego nie zdradzę,ale mogę gorąco polecić tę powieść.Warto!