„Rozmawia się w dzienniku z sobą samym, ze światem, z innymi, z Bogiem (od różnic w nacisku zależą rozmaite dzienniki). I tworzy się często rozmówców, jak tworzy się w rozmowach z nimi samego siebie” – napisał pod datą 14 listopada 1985 roku Gustaw Herling-Grudziński. Jego „Dziennik pisany nocą” to dzieło ponadczasowe i unikatowe; kronika epoki, pełna odniesień i komentarzy do literatury oraz sztuki, wywodów historycznych i komentarzy politycznych. Autor jawi się w niej jako mędrzec, moralista, artysta, a niekiedy surowy sędzia. Lektura obowiązkowa nie tylko dla miłośników pisarstwa Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.