W opowiadaniach z lat 1993-95, zebranych w tym tomie, autor kontynuuje nurt metafizyczny zapoczątkowany przed laty opowiadaniem ''Wieża''. Pisarz wiele uwagi poświęca w nim refleksji nad kondycją człowieka. Zawsze fascynowały go ukryte zakamarki duszy ludzkiej, a wyzwanie stanowiła jej ''ciemna'' strona. Ale nawet tam, gdzie autor opisuje ''zniewalająco urodziwe twarze zła'', w jego utworach obecny jest inny, zagadkowy wymiar, wychodzący poza doczesną rzeczywistość.
Nominacja do Nike 1998