Demon ruchu i inne opowiadania

Bardzo fajne i ciekawie skomponowane nowelki z dreszczykiem, których wspólnym tematem jest kolej. Autor w ciekawy sposób buduje napięcie, co sprawia że czyta się je szybko i wielką przyjemnością. Opowiadania Grabińskeigo, moim zdaniem, można śmiało porównywać do stylu pisania E. A. Poe.
Na marginesie dodam, że brakuje mi takiego sposobu budowania napięcia we współczesnych opowiadaniach grozy.

Doskonały zbiór opowiadań zebranych, naszego Poego/Lovecrafta w jednym ciele, czyli Stefana Grabińskiego. Tom zawiera opowieści niesamowite z tomów "Demon ruchu", "Księga ognia", "Szalony Pątnik", "Na wzgórzu róż". Mnie osobiście do gustu przypadły opowieści z dalszej części zbioru (Najlepsze: "Biały Wyrak", "Czerwona Magda", "Kochanka Szamoty", "Szalona zagroda" i dalsze). Styl Grabińskiego to nie tyle Lovecraft co bardziej M. R. James, którego erudycyjno-niesamowity styl od razu zapada w pamięć i, tak jak w przypadku Grabińskiego, jest unikalny. Opowieści czyta się lekko, nie są nużące, a ich tematyka oscyluje wokół kolei i pociągów (początek zbioru), istot nadprzyrodzonych i demonicznych ("Biały Wyrak", "Czad"), fatalistyczno-wampirycznych kobiet ("Kochanka Szamoty", "W domu Sary") oraz wielu innych, paranormalnych zjawisk. Zdecydowanie polecam: klasyka, "cudze chwalicie..." oraz wreszcie doceniony, polski autor grozy. Wydanie piękne, twarda oprawa, spory druk - super!

Dawno nie czytałam tak świetnego i wciągającego od pierwszej strony tomiku opowiadań. Każde inne, każde genialne, każde z zaskakująco adekwatnie dobrana puentą. Nic nie jest przegadane i naciągane. Wspaniała kompilacja lekko mrocznych historii osadzonych w naszym rodzimym kraju. POLECAM!

Nie bardzo wiedziałem, czego się spodziewać po tym zbiorku opowiadań, gdy po niego sięgałem. I pewnie dlatego nie byłem rozczarowany. Ot, kilka nowelek grozy, nawet klimatycznych. Pomysł na żadną nie powalał, acz jeden czy dwa były dobre. Czytając pobieżnie opinie na temat tych tekstów stykałem się w pierwszym rzędzie z obserwacją, że bohaterowie traktują kolej z religijną niemal czcią, co łączy te teksty. Może i tak, w części z nich na pewno jest to widoczne. Mnie jednak w oczy rzuciło się przede wszystkim co innego - nieuchronność, fatalizm ich (bohaterów) losów. To, że człowiek nie może nic zmienić w swoich przeznaczeniu (skojarzenie z niezmiennością kursów kolei?). Jakby Grabiński chciał, nie wiem na ile świadomie, wypowiedzieć zdanie w najważniejszej dyskusji filozoficznej przełomu XIX i XX wieku.

Tak czy owak warto te opowiadania przeczytać. Choćby jako ciekawostkę.

Urodzony w 1887 r. w niewielkim galicyjskim miasteczku nad Bugiem Stefan Grabiński, uznawany jest dziś za klasyka polskiej noweli fantastycznej. Porównywany bywa do twórców tej miary co Edgar Allan Poe, czy H. P. Lovecraft. Niestety za życia jego utwory były niedoceniane, a on sam choć wydał kilka zbiorów opowiadań, powieści a nawet sztuk teatralnych, borykał się z problemami finansowymi do końca życia…

Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2019/04/demon-ruchu.html

Klasyczny zbiór opowiadań z dreszczykiem polskiego "Alana Edgara Poego". Jak najbardziej polecam dla miłośników gatunku.