Część trzecia Trylogii antycznej o Aleksandrze Wielkim obejmuje okres największych triumfów króla Macedonii, genialnego stratega, uznawanego przez historyków za jednego z największych zdobywców w dziejach ludzkości. Władca snuje wizje stworzenia z podbitych terytoriów jednego, olbrzymiego państwa. Karol Bunsch barwnie i ze swadą przedstawia wydarzenia rozgrywające się przed śmiercią Aleksandra, w 323 roku p.n.e. Przekonany o własnej wielkości władca prowadzi hulaszczy tryb życia. Znajdujący się przy jego boku wodzowie są zaniepokojeni, zauważają bowiem u Aleksandra symptomy szaleństwa. Ciosem dla Aleksandra staje się śmierć jego bliskiego przyjaciela, Hefajstiona.
Opublikowana w latach 1955-1967, trylogia antyczna o Aleksandrem Wielkim, podobnie jak cykl powieści piastowskich, jest świadectwem niezwykłej erudycji i pracowitości Karola Bunscha. Zauważył to Aleksander Krawczuk, który docenił dzieło za wierne odtworzenie wydarzeń historycznych. Poza „podrzędnymi postaciami”, wszyscy bohaterowie trylogii to postacie historyczne, a „główny nurt narracji w zasadzie trzyma się wiernie” źródeł historycznych, aczkolwiek jest to dzieło nie popularnonaukowe, ale beletrystyczne (powieść historyczna), gdyż autor „wierny swoim pisarskim zamiłowaniom i ambicjom, swobodnie rozwija, ubarwia i wzbogaca wątki niekiedy zaledwie zaznaczone w źródłach”. – podsumował profesor na łamach czasopisma literackiego „Nowe Książki” w 1976 roku. Polecam.