Od najmłodszych lat związana była ze sztuką - jej ojciec, Jan, był malarzem i rzeźbiarzem. Bardzo dużą wagę przyłożono także do jej edukacji, dzięki czemu poetka w 1927 roku zdała maturę i rozpoczęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Anna Świrszczyńska zaczęła podejmować wtedy pierwsze próby literackie. Jej wiersze publikowane były w takich czasopismach jak „Płomyk” czy „Wiadomości Literackie”. W 1936 została członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich i rozpoczęła tworzenie utworów dla dzieci. W tym samym roku ukazała się jej pierwsza książka „Wiersze i proza”. Do wybuchu II wojny światowej była redaktorką „Małego Płomyczka” i publikowała swoje prace w „Płomyku”, „Płomyczku”, „Kurierze Warszawskim Dzieciom” i oczywiście w „Małym Płomyczku”. Podczas okupacji żyła w stolicy podejmując się różnych prac dorywczych, nie rezygnując przy tym z pisania wierszy i dramatów.