“Cholera, dlaczego toksyczność społeczeństwa nakazuje mi obwiniać siebie? To takie absurdalne, że kobieta nie może po prostu zabawić się – w sferze czysto seksualnej – z mężczyzną, bez przyszycia jej etykiety dziwki.”
“We wszystkich bajkach, jakie oglądałam, kobiety były przedstawione jako głupie, bezradne i delikatne. Dziewczyna oczekiwała na księcia albo inną męską postać, która miałaby ją „wybawić” czy „uratować” z opresji, bo była zbyt słaba, by poradzić sobie z tym sama. Kobieta była tam przedstawiona niczym ozdoba swojego partnera albo stojący na półce ojca puchar, którym mógłby się pochwalić, jakbyśmy nie były godne uzyskania własnego tytułu, roli, misji, w której to my przejmiemy ster.”
“Wpatrywaliśmy się w siebie w bezruchu. Ona z nadzieją, że ją zrozumiem, a ja z desperacją, by ją odzyskać.”
“Potrzebowałem jej bardziej niż kiedykolwiek. Żadna kobieta nie dawała mi takiej miłości, jaką otrzymywałem od niej. Jej nigdy nie miałem dość. Nie byłem już sobą. Zatraciłem się w tym gównie i zgubiłem gdzieś po drodze.”
“Dzień, w którym cię straciłem, był dla mnie jak zderzenie z górą lodową. Czułem, że tonę i nie mogłem nic z tym zrobić.”
“Nie chciałam połowicznej miłości, nie w drobnych ilościach, nie na gramy, nie na sztuki. Pragnęłam jej całej.”
“Byłem cholernie zazdrosny, nawet o głupi deszcz, o wiatr, o cokolwiek, co było przy tobie bliżej, niż ja sam mógłbym być.”
“Jeśli nie jesteś pewien tego, co robisz, to najprawdopodobniej podjąłeś złą decyzję. A dla mnie podjęcie złej decyzji było równoznaczne z porażką.”
“Tak łatwo mogłabym się w tobie zakochać, a ty złamałbyś mi serce, gdybyś nie potrafił odwzajemnić tej miłości tak, jak na to zasługuję.”
“- Chcę też, żeby zadzwoniła pani do mnie o jedenastej piętnaście. Punktualnie. – Mam coś powiedzieć, czy tylko dyszeć do słuchawki?”
“Rozmyślałem nad tą rozmową, śmiejąc się, gdy uświadomiłem sobie, jakie to wszystko wydało się domowe. Omawianie próbek farby i materiału podczas kolacji z moją żoną. Powinienem był tego nienawidzić. Jednak, jakoś nie nienawidziłem.”
“Wstrząsnęło mną, gdy zdałem sobie sprawę, jak bardzo tego chciałem. Pragnąłem być jej skałą. Być osobą, na której może polegać. Wiedziałem, że ja polegam na niej — w wielu sprawach w moim życiu.”
“Kiedy się starzejesz, Richard, uświadamiasz sobie, że życie składa się z chwil. Wszystkich ich rodzajów. Smutnych, dobrych i wielkich. Tworzą gobelin, który jest twoim życiem. Chwytajcie się ich wszystkich — zwłaszcza tych wspaniałych. One czynią inne łatwiejszymi do przejścia.”
“Sądzę, że jesteś zagubiony. Nie umiałeś się oswobodzić. Ale kiedy to zrobisz, kiedy pozwolisz sobie zbliżyć się do jakiejś innej osoby, to myślę, że ujrzysz świat w znacznie jaśniejszych barwach. Miłość nie czyni słabym. Autentyczna, szczera miłość daje siłę.”
“- To najpodlejsze, co może nas spotkać: błaganie o miłość - wypluwałam słowa, choć jakiś głosik z tylu głowy kazał mi się przymknąć. - Bo można nieszczęśliwie kochać, można skończyć ze złamanym sercem, ale błagać, żeby nas kochano… To jak wziąć swoje serce i złamać je własnoręcznie na pół.”
“Gniew w jego oczach rozpłynął się momentalnie, jak burzowe chmury na niebie, pozostawiając po sobie czysty błękit.”
“Znałam Kubiaka zaledwie od miesiąca, a już zdążyłam przeczytać książkę Śmierć na tysiąc sposobów, i oznaczyłam kolorowymi zakładkami, co by mi do niego najbardziej pasowało.”
“Uwielbiałam te momenty w moim życiu, kiedy robiłam coś durnego, a potem trzy kolejne tygodnie się za to samobiczowałam.”
“Po prostu poskładaj mnie na nowo, Chris. Pozbieraj moje rozsypane kawałki duszy i pokaż, że życie może być piękne. Chcę wreszcie zacząć żyć.”
“Jesteś światłem dla mojego mroku. Bez ciebie jestem zgubiony.”
“(…) upiorne widmo ostrzegało mnie, że przeszłość nigdy nie mija, a przyszłość nigdy nie rozwija się tak, jak byśmy chcieli.”
“Chcesz, by świat myślała, że nie masz serca, podczas gdy w rzeczywistości masz serce składające się z warstw: serce ze złota zamknięte w sercu z lodu. A co łączy wszystkie złote serca? Pragnienie miłości.”
“Większość ludzi uważa, że największym poświeceniem, na jakie można się zdobyć, to poświęcenie czemuś życia, pozwolenie, by to coś cię pochłonęło i zmieniło w taką wersję ciebie, jakiej do tej pory nie znaleś.”
“Igrałam z ogniem, ale to było lepsze niż samotne stanie na mrozie.”