Potomstwo recenzja

Kolejna świetnie napisana książka autorstwa Jacka Ketchuma. Jest to kontynuacja równie rewelacyjnie napisanego horroru „Poza sezonem”. Autor zastosował w „Potomstwie” podobną technikę „nęcenia” czytelnika jak w poprzedniej części: już na samym początku książki przedstawia brutalną scenę mordu aby dać czytelnikowi przedsmak tego co będzie się działo dalej. Potem „ciśnienie” lekko opada, ale tylko chwilowo.
Pierwszą część trylogii można było podzielić na dwie części. Pierwsza to wstęp ze stopniowo narastającym napięciem, druga zaś połowa to już prawie non stop opisy walki grupki przyjaciół z klanem kanibali. W tej książce mamy przedstawione dwie przeplatające się i krzyżujące historie: jedna to życie młodego małżeństwa mieszkającego na uboczy które odwiedza przyjaciółka z dzieckiem. Druga to z kolei opis historii „odradzania” się klanu kanibali.
Ketchum po mistrzowsku splata te dwie nici co powoduje, że czytelnik czuje się jak na kolejce górskiej – co chwilę scena mrożąca krew w żyłach, budząca czasem wręcz wstręt lub odrazę przeplatana jest opisem prawie sielankowego życia.
Nie zgodzę się w tym miejscu jednak z innymi recenzjami w kwestii spójności tych dwóch książek: osoba która nie zachowa kolejności sporo straci na emocjach i w kilku miejscach może mieć problemy ze zrozumieniem przyczyn określonego zachowania ze strony opisywanych bohaterów.
Książkę czyta się niezwykle szybko (ja zaliczyłem ją za jednym posiedzeniem w 3,5 h) lecz mimo to gwarantuję, że opisana historia zapada głęboko w pamięci.