Czarni recenzja

Mój stosunek do Kościoła katolickiego w Polsce czy w ogóle jako takiego przemilczę, bo wywoływać wojny ideologicznej nie zamierzam. O wierze w Boga czy bogów się nie wypowiadam, bo temat ten moim zdaniem jest (jako sprawa super-indywidualna) niedyskutowalny.

Ale to co zrobił Paweł Reszka w niniejszej książce to masa naprawdę dobrej roboty. Gdyby reportaż został opatrzony głupawym tytułem czy nawet podtytułem, to mógłby on brzmieć "blaski i cienie kapłaństwa w Polsce". Autor w bardzo fajny sposób ukazał realia posługi kapłańskiej poprzez odpowiednią redakcję bardzo wielu wypowiedzi księży, zarówno byłych, jak i obecnych. W różnym wieku. Z różnych części kraju, z mniejszych, średnich i dużych miast.

Lubię czytać książki tego rodzaju, takie rzec by można branżowe, bo podobnie jak w książce "GAD. Spowiedź klawisza" (inny autor, lekko inny zawód) poruszono w niej chyba wszystkie aspekty danej profesji, o które chciałbym zapytać, w tym wypadku zawodu księdza katolickiego. Powołanie, seminarium, w tym nagabywanie młodych do takiej kariery, kurwy, tajne partnerki życiowe, dzieci księży, homoseksualizm, pedofilię, finanse i ich strukturę, golenie owieczek, feudalną hierarchiczność, alkoholizm, utratę wiary, aż po porzucenie sutanny. Reportaż nie szuka na siłę sensacji, nie ocenia, nie oczernia ani nie wychwala. Przedstawia fakt, a jego przetrawienie należy do Ciebie czytelniku. Oczywiście większość (jeśli nie prawie wszystkie) wypowiedzi ujęte w książce odnoszą się krytycznie do Kościoła jako organizacji. Ale nie potępiają kapłaństwa jako takiego, nie kwestionują ani wiary, ani zasadności istnienia stanu duchownego. Jeśli szukacie w tej książce retoryki Sekielskich mocno się zawiedziecie, bo tutaj nie ma księdza lansowanego jako synonimu zła i pedofilii. Tutaj jest ksiądz. Z całym dobrodziejstwem inwentarza. Ze wszystkimi grzechami głównymi. Tak swoimi, jak i Kościoła.

Sama książka nie jest wolna od wad, uważam, że rozdziałów mogłoby być mniej a bardziej rozszerzone, za dużo kwestii poruszono zbyt powierzchownie, choć wcześniej chwaląc kompleksowość tego reportażu mogę konsekwentnie (jednak) powiedzieć, że to dobra sygnalizacja zagadnień do indywidualnych poszukiwań dla zainteresowanych.

Pomimo moich poglądów na tę dyskusyjną moralnie instytucję, z książki dowiedziałem się (podobnie jak z filmu "Kler"), że są jeszcze dobrzy księża. Z misją, z powołaniem, z prawdziwą wiarą. Nawet w tak zgniłej instytucji jak Kościół katolicki.

A księża? Cóż. Okazuje się, że też ludzie.

16.06.2020 r.