Siedem wykładów z psychologii sztuki recenzja

Nie, po wykładach nie czeka nas żaden egzamin w dosłownym tego słowa znaczeniu. Ale z drugiej strony - wszystko, czego można się dowiedzieć z tej książki pozwala zrozumieć zagadnienia, które towarzyszą nam na co dzień. Najogólniej rzecz biorąc - chodzi o związki sztuki i psychologii. Obszarów, które przenikają się częściej i bardziej niż sądziłam.

Nie, to nie jest książka o terapii sztuką, choć w gruncie rzeczy sporo poruszanych w niej kwestii da się sprowadzić do kojącej i rozwijającej roli sztuki w życiu. Wyobraźnia, nuda, lęk, porządkowanie myśli i emocji, wreszcie wypełnianie pustki poznawczej - wszystko to pozostaje w związku z sztuką. Zarówno gdy jesteśmy twórcami, jak i odbiorcami dzieł. Malarskich, muzycznych i literackich (prozy i poezji).

Nie, to nie jest pozycja obowiązkowa dla wszystkich, którzy malują, komponują i piszą. Ani dla tych, którzy czują potrzebę obcowania z dziełami malarstwa, muzyki czy literatury. Nie wszyscy będą w stanie przebrnąć przez las naukowych pojęć - poddadzą się już u skraju tego lasu. Ale ci, którzy przyjmą zaproszenie profesora i podejmą pewien wysiłek intelektualny - mogą poczuć ogromną satysfakcję towarzyszącą rozplątywaniu gąszczy, unikaniu pułapek i oswajaniu nawet skomplikowanie brzmiących definicji. Wystarczy uważnie trzymać się opracowanej przez Profesora mapy, by nie tylko się tu nie zgubić, ale i odkryć wiele ważnych i pięknych zjawisk. Warto przystanąć czasem pod drogowskazami, które wyznaczają szlak tej wycieczki - mam tu na myśli cały szereg przytoczonych wyników badań przeprowadzonych przez naukowców reprezentujących różne gałęzie nauk humanistycznych.

Tak, polecam wszystkim, którzy chcą jeszcze bardziej świadomie tworzyć i "czytać" dzieła sztuki.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu Na Kanapie.