Zamknięte drzwi recenzja

W hałasie dnia codziennego nikt nie słyszy krzyku ciszy rozpaczy. Jesteś sama. Przeraźliwie sama. Toniesz w morzu cierpienia za zamkniętymi drzwiami. Oczy rozpaczą przepełnione szukają pomocnej dłoni. Grzezną w piekle pustki i zatracenia szaleńca. W swoim piekle przepadasz. Ostatnie bicie serca w niespełnionej nadziei. Smak goryczy i nieświadomość chwili. Padł wyrok, a rozprawy nigdy nie było. Łza spływająca po policzku pali. Ginie życie na oczach znieczulonych cierpieniem.

Nora ma zaledwie jedenaście lat, gdy przerażające zdarzenia w piwnicy jej rodzinnego domu burzą jej świat. Dramat przerywa policja aresztując rodziców. Po dwudziestu sześciu latach wiedzie spokojne, samotne życie jako chirurg, wypierając przeszłość. Nikt nie wie, że jest córką seryjnego mordercy. Przeszłość zaczyna jednak powracać. Ktoś morduje kobiety w ten sam charakterystyczny sposób jak jej ojciec i ten ktoś próbuje uwikłać w tę zbrodnie Norę.

Wyborny thriller podszyty niepokojem. Odkrywa skrawki czlowieczej duszy, stopniowo uwalniając emocje. Ciekawość przenika się ze strachem. Niedopowiedzenie chwili wyrwane z codzienności. Wspomnienia przeplatają się z teraźniejszością i przenoszą w otchłań przerażenia. Fragmenty życia naznaczone przeznaczeniem. Możesz uciekać przez całe życie, ale gdzie się nie zatrzymasz i tak cię dopadnie.

Przeszłości nie zmienisz, a przyszłość wybrzmiewa echem lat minionych. Zapach lawendy przykrywa smród zgnilizny. Jasnoniebieskie oczy pełne bólu i pustki spoglądają w dal, wołając o pomoc. Zło czai się tuż za zamkniętymi drzwiami. Oblepia jak mgła, tkwi w podświadomości i nie opuszcza.

Krążymy pośród półprawd i niejasności. Nic tu nie jest oczywiste, a rzeczywistość staje się coraz bardziej mętna. Bohaterka otulona samotnością i piętnem dzieciństwa. Ułuda jej idealnego życia pryska jak mydlana bańka. Życiowe komplikacje utrzymują w błędnym kole. Spogląda w otchłań, gdzie ukryte dziwactwa wypełzają i niszczą jej życie.

Obsesyjne myśli brzmią groźnie i budzą demony. Niepohamowana siła wyzwala najdziksze instynkty. Pod powłoką duchoty i odosobnienia skrywa się rozpaczliwa historia.
Mocna opowieść. Okrutna jak listopadowa noc. Otoczona nutą klaustrofobii i idealnie zbudowane napięcie. Stopniowo odkrywamy szczegóły wyrafinowanej brutalności.

To również bezlitosne studium zła uśpionego w zaciszu domowego ogniska. Umysł, którym zawładnęło szaleństwo przeraża. Potwór stworzył potwora.
Rewelacja. Gorąco polecam.