Żałobnica recenzja

Tytułowa żałobnica to atrakcyjna kobieta po trzydziestce, która w tragicznym wypadku na przejeździe kolejowym straciła męża i pasierbicę. Tej nocy jej świat się zawalił. Jednak nie dlatego, że straciła ukochaną rodzinę. Ich relacje były bowiem bardzo dalekie od ideału.

Przewrót w życiu Anny powoduje fakt, że po wypadku zaczynają dziać się wokół niej dziwne rzeczy. Kobieta czuje, że ktoś śledzi każdy jej krok, nie daje jej spokoju, próbuje grzebać w jej życiu. Na domiar złego dochodzi do zaginięcia dróżniczki współodpowiedzialnej za tragedię, która spotkała jej bliskich, a policja i dziennikarze najwyraźniej stawiają Annę w kręgu podejrzanych.

Kobieta boryka się z coraz większą ilością zagadek, zalewających ją ze wszystkich stron. Sama już nie wie, komu może zaufać. Do tego wszystkiego na horyzoncie pojawiają się echa przeszłości, które Kowalska, jak miała do tej pory nadzieję, zostawiła dawno za sobą.

Robert Małecki stworzył świetny thriller psychologiczny, który od pierwszych stron wprowadza czytelnika w atmosferę napięcia. Pierwszoosobowa narracja sprawia, że emocje towarzyszące głównej bohaterce stają się jeszcze bardziej namacalne. Autor w wyrafinowany sposób prowadzi nas przez labirynt intryg i tajemnic, labirynt, który z każdą kolejną stroną wydaje się być coraz bardziej zawikłany.

W książce są momenty, w których działania bohaterki wydają się irracjonalne, niepasujące do całości fabuły. Jednak wkrótce wszystko splata się w jedną sensowną całość. Rys psychologiczny postaci stworzony przez autora to prawdziwy majstersztyk. Atmosferę podkręca również doskonale oddany klimat polskiej, stereotypowej wsi, z jej hermetycznym społeczeństwem zamkniętym na prawdę.

Małecki przeplata w "Żałobnicy" elementy przeszłych wydarzeń ze współczesnymi. Dzięki temu krok po kroku spoglądamy na sprawę z dwóch różnych perspektyw. Powoduje to, że łatwej zrozumieć nam działania Anny i towarzyszące jej lęki.

Muszę przyznać, że w trakcie czytania miałam moment kiedy poczułam niedosyt, miałam wrażenie, że autor nagromadził ogromną ilość wątków i nie da rady spiąć ich w jedną całość. Jednak zakończenie wyprowadza mnie z tego błędnego pomysłu. Doskonale zaplanowane, zaskakuje i wywołuje ostateczny dreszcz, będący podsumowaniem całego tajemniczego, mrocznego klimatu książki.