Rzeczy, których nie dokończyliśmy recenzja

Historia pełna jest nieszczęśliwych miłości. Znacie książki, do których dopisalibyście szczęśliwe zakończenie?

Świat wojny nigdy nie jest dobrym momentem na miłość. Mimo to, to właśnie Anglia z okresu drugiej wojny światowej staje się początkiem historii rodziny Stanton.

Gdy po nieudanym małżeństwie Georgia postanawia wrócić do rodzinnego miasta i do domu jej niedawno zmarłej prababki Scarlett, która oprócz majątku i domu, oraz dorobku literackiego pozostawia niedokończony rękopis. Nie spodziewa się, że gburowaty amator smutnych zakończeń, a jednocześnie jeden z najlepiej sprzedających się autorów Noah Harrison stanie się jej utrapieniem i cieniem przez najbliższe miesiące.

Książka opisuje historie dwóch pokoleń, historie uczucia Scarlett i Jamesona z czasów drugiej wojny światowej, oraz czas obecny gdzie z powodu presji Georgia postanawia wydać ostatnią niedokończoną powieść swojej prababki.

Czy to, co odkryją w trakcie Georgia i Noah wywróci oba światy? A może jednak sprawimy, że świat dostanie zakończenie, jakiego nikt się nie spodziewał.

Przyznam szczerze, że po ilości recenzji, w której zapewniano, że to mocno wzruszająca historia, nastawiłam się na naprawdę ciężkie przeżycia. Oczywiście jest tu dużo sytuacji, gdzie czułam wzruszenie, miejsca, gdzie bałam się przekręcić stronę, jednak to nie była najbardziej wzruszająca powieść, jaką czytałam. Choć styl autorki nie przestaje mnie zachwycać, to jednak tą historią piękną i straszną zarazem, nie skradła mi serca jak innymi książkami.

Myślę, że w dużej mierze jest to wina faktu, że ja unikam tematu drugiej wojny światowej, czuje się nią mocno zestresowana, co pewnie wpływa na mój osąd. Gdyby ta linia czasowa była mniej widoczna, pewnie bardziej by do mnie trafiła, ale straciłaby na jakość, jeśli chodzi o całość.

To jest naprawdę piękna i trudna historia, bolesna, ukazująca jak mocno ten okres wpływał na świat w koło, jeśli ten fakt nie wpłynie na wasz osąd, to ta powieść skradnie wasze serca.

Sama końcówka z jednej strony trzyma w napięciu, doprowadza do rozpaczy i koi serce. Tak tu mamy cały wachlarz skrajnie różnych emocji. Więc jak widzicie mimo moich preferencji, a raczej ich braku, do aspektu poruszanego w połowie książki, byłam wciągnięta w fabułę i przeżywałam ją równie mocno, jak bohaterowie.

A wam pozostaje sprawdzić, co wy poczujecie w trakcie czytania.