Zaproszenie recenzja

Bardzo cenię sobie twórczość autorów, którzy niezmiennie mnie zaskakują, mimo że wydaje mi się, że już doskonale znam ich styl. Oczywiście nie przeszkadza mi to, że niektórzy konsekwentnie piszą według jakiegoś klucza, który już się sprawdził, w końcu też dla tego sięgam po ich kolejne książki. Jednak jest coś niesamowitego w tym momencie, gdy otwieram książkę i wiem tylko, że będzie dobra, a wszystko inne muszę dopiero odkryć.

"Zaproszenie" to najnowsza powieść Agnieszki Pietrzyk. To właśnie ta autorka przychodzi mi pierwsza na myśl na hasło "oryginalność". Każde jej dzieło różni się zupełnie od poprzedniego, a mimo to wszystkie znakomicie się czyta, dzięki jej świetnemu stylowi i umiejętności snucia pasjonujących opowieści. Zawsze z radością reaguję na zapowiedzi jej nowości, bo wiem, że dam się znów pochłonąć intrygującej fabule.

Wspominałam już o oryginalności? Można o niej mówić w zasadzie przy każdej książce autorki, ale w tym konkretnym przypadku kolejny raz przeszła samą siebie. Zupełnie nie byłam w stanie wpaść nawet na kierunek, w jakim będzie toczyła się akcja, nie mówiąc o zakończeniu. To jedna z tych historii, które z perepektywy czasu wydają się możliwe tylko w literackim świecie, ale w trakcie lektury po prostu trzymają w potęgującym się napięciu.

Nie będę ukrywać, że były momenty, w których nie czułam tej historii. Wydawała mi się za bardzo nieprawdopodobna, taka odrealniona, szczególnie pod koniec. Nie kupiła mnie ta koncepcja, mimo wszystko bawiłam się naprawdę dobrze. Ukształtowałam sobie już opinię na temat całej fabuły, zastanawiałam się nad finalną oceną, a wtedy Agnieszka Pietrzyk wytoczyła najcięższe działo - zaskoczyła po raz kolejny i ostatni w ramach tej powieści. I to rozwiązanie konstrukcyjne stworzyło dla mnie klamrę z intrygującym początkiem, co pragnę podkreślić i docenić bez względu na ten nieco naciągnięty środek.

"Zaproszenie" to jedna z tych książek, których nie wolno odłożyć przed poznaniem zakończenia, gdyż może ono zupełnie wywrócić postrzeganie całego dzieła. Agnieszka Pietrzyk pozwoliła sobie na kolejny fabularny eksperyment utkany z wielu mniejszych i cieszę się, że miałam możliwość skorzystać z tego wyjątkowego "zaproszenia". Polecam Wam tę literacką ucztę, szczególnie pod względem konstrukcyjnym.

Moje 8/10.