Zaproszenie recenzja

Wnikając w tę historię coraz mocniej i ciaśniej otulał mnie dziwny niepokój. Szerokim strumieniem do mojego serca wlewał się smutek mrocznych doświadczeń, które miały tutaj miejsce.

Nagle okazało się, że funkcjonuję w dwóch światach. W jednym byłem mężem i ojcem, mieszkańcem Gdańska. W drugim stałem się cieniem Artura, głównego bohatera. W głowie miałem chaos. Zadawałem sobie pytanie kim naprawdę jestem? A może kich chcę być?

Artur Martynow, prezes Banku Żuławskiego, pewnego dnia otrzymuje dziwne zaproszenie. Mając doświadczenia z przeszłości, że jego kumple lubią robić mu kawały, udaje się na miejsce spotkania wskazane w zaproszeniu. Tam staje się przypadkowym widzem sceny przemocy. Postanawia interweniować w wyniku czego poznaje Anna. Czy jednak obecność Artura w tym miejscu to przypadek?

Strach.
Samotność.
Ofiara.

Wyczuwałem je całym swoim ciałem. A temat, jaki autorka poruszyła w "Zaproszeniu" tylko dodawała mocy doświadczanym emocjom. Przemoc wobec kobiet. W zaciszu własnego domu. Bez wsparcia od innych. Rodziny. Sąsiadów. Instytucji. "Niestety, zbyt często nie chcemy wiedzieć i widzieć i wolimy się nie mieszać".

Autorka dawkowała napięcie karmiąc mnie kawałkami czytanej historii.
Wnikając w tę opowieść czułem jak otacza mnie ciemność. Ogłuszająca cisza wdzierała się do mojego umysłu. Byłem tylko ja i ta historia.

Co tu się nawyczyniało. Ależ zwroty akcji. Zatapiałem się w niedowierzaniu. Ogarniało mnie zaskoczenie i zdziwienie. Autorka stworzyła niesamowitą fabułę, w której człowiek stał się kukiełką w rękach innej osoby. Manipulowany został doprowadzony do ostateczności. Zawsze w imię dobra...

Zainteresowała mnie tutaj postać sierżanta Borysa Kaliny. Niby taka trochę ciapa, łapał każdy trop, który mu się nawinął i uważał go za właściwy. A jednak... Ta jego łatwowierność i upartość sprawiła, że mi zaimponował. Zacząłem bliżej mu się przyglądać. Zaintrygował mi. Sposób w jaki autorka mi go przedstawiła sprawił, że zapragnąłem się z nim zakolegować. Towarzyszyłem mu w sprawie, którą prowadził. I choć ślizgaliśmy się po jej powierzchni, to ogarnęło mnie mocne przeczucie, że razem damy radę doprowadzić ją do końca. Czy tak się stało?

Otrzymałem od autorki rasowy thriller psychologiczny, w którym ujawniła słabości człowieka. Istoty, która da się zmanipulować. Jest skłonna bezrefleksyjnie poddać się innej osobie. Wielość poruszanych wątków ma na celu uwypuklenie ludzkich słabości. Sieć intryg i kłamstw stała się tłem dla psychologicznych portretów bohaterek i bohaterów. A naprzemienna narracja – Artur / Policja – dobitniej odsłania ludzkie słabości, lęki i potęguje napięcie.

Zakończenie ma dwa warianty. Podoba mi się ten pomysł. Przeczytałem oba i mam swojego faworyta, ale nie zdradzę, który nim jest. Sięgnij po tę historię. Poznaj losy Artura, stań się towarzyszem Borysa i... znajdź swoje zakończenie tej opowieści.