Wszystko jeszcze przed nami recenzja

„Wszystko jeszcze przed nami” to już piąta część znakomicie przyjętego przez czytelników cyklu „Opowieść warmińska”. Z całą pewnością mogę napisać, że cyklu ukochanego i wyczekiwanego przez całą rzeszę czytelników Wioletty Sawickiej. Autorka kolejny raz zabiera czytelników w świat pełen emocji, trudnych do zniesienia uczuć, dramatycznych wyborów, powojennej rzeczywistości a przede wszystkim miłości, która powinna stanowić ocalenie od wszelkiego zła, otaczającego świata. Czy tak będzie w rzeczywistości? Wioletta Sawicka w sposób ujmujący i poruszający wszystkie struny ludzkiej duszy kontynuuje opowieść Lizki, Franza, oraz innych, bliskich czytelnikom bohaterów, których życie, naznaczyły burzliwe wydarzenia XX wieku.

Lizka zostaje postawiona przed wyborem i decyzją, które mogą kosztować ją własną moralność, godność i przyszłość u boku ukochanego Franza. Jak się zachowa? Czy zdecyduje się na trudny krok? Czy może jednak zachowa wierność swoim wartościom i zasadom? Pewne jest to, że niechciane spotkanie z kapitanem UB będzie stanowiło dla niej moment przełomowy, który wywoła w jej i tak trudnym życiu, jeszcze więcej niepewności, bólu, strachu i straty. Ona jednak, silna miłością, która nie poddaje się upływowi czasu, tęsknocie i beznadziei, z determinacją będzie stawiała czoła kolejnym niepewnym dniom i bolesnym wydarzeniom. Krok po kroku, zdarzenie po zdarzeniu będzie podążała w kierunku bolesnej prawdy ale i nadziei, której przesłanie zawarła autorka w tytule książki.

Wioletta Sawicka oddała w tej części serii całą paletę ludzkich uczuć. Śmiało można powiedzieć, że jest to najbardziej poruszający i wzruszający tom, ze wszystkich dotychczas wydanych. Kiedy czytelnik ma wrażenie, że autorka niczym już go nie zaskoczy, ona robi to w sposób przeszywający serce na wskroś. Kiedy w sercach tli się nadzieja na szczęśliwy finał, ona odwraca karty losu i sprawia, że z czytelniczych oczu płyną łzy. Konfrontuje nas z trudnymi realiami i wywołanymi przez nie traumami, które niestety nie mijają wraz z wojenną pożogą. A wręcz przeciwnie. Nasilają się i prowadzą do decyzji, których konsekwencje będą dramatyczne i ostateczne. Zanim bohaterowie powieści będą mogli z nieśmiałą wiarą powiedzieć wszystko jeszcze przed nami, życie nie będzie szczędziło im rozczarowań, strat, pożegnań, bezradności, nieoczekiwanych spotkań i trudnych decyzji. Autorka chcąc odrobinę ulżyć cierpieniom bohaterów, otula ich niesamowitym i wyjątkowym uczuciem wsparcia, jakie daje prawdziwa, lojalna przyjaźń. To właśnie ona w najtrudniejszych momentach dodaje sił i popycha do przodu wbrew zniechęceniu i przygnębiającym myślom. Równie silna jak przyjaźń jest miłość. Miłość Lizki do Franza, która wymyka się rozsądkowi, rzeczywistości i przekazywanym informacjom. Miłość, która nadaje ton całej powieści i wiarę w to, że wszystko skończy się dobrze.

Oprócz tak silnie zaakcentowanego wątku uczuciowego, Wioletta Sawicka doskonale kreśli w powieści tło historyczne. Zniszczoną po wojnie Europę. Trudności i podziały społeczne, z którymi przyszło się mierzyć zarówno Niemcom jak i Polakom. W ciekawy sposób przedstawia sytuację w Bartągu, gdzie repatrianci ze Wschodu, nowi mieszkańcy, próbują ułożyć sobie życie w sąsiedztwie dawnych Warmiaków. W przejmujący i mądry sposób ukazuje trudne współistnienie, niepewność, uprzedzenia ale i wiarę w lepsze jutro.

„Wszystko jeszcze przed nami” to przepiękna, pełna emocjonalnego napięcia powieść o tym, jak daleko jest w stanie posunąć się człowiek w imię miłości, przetrwania i odnalezienia spokoju. To pełna dramatyzmu historia o sile ludzkiego ducha, miłości, nadziei i nieustającej walki o szczęście. Autorka swoim znakomitym stylem bierze we władanie serce i myśli czytelnika. Sprawia, że nie można oderwać się od książki, a po jej zakończeniu, natychmiast pragnie się sięgnąć po kolejną część.

W moim odczuciu jest to jeden z najpiękniejszych cykli powieściowych jakie zostały wydane na polskim rynku wydawniczym. Oby było takich więcej!

Polecam!