Dziewczyny ze Słowaka recenzja

W zdominowanej przez mężczyzn narracji historycznej przyszedł czas na herstory. O kobietach a ściślej o młodych dziewczynach, którym przyszło dojrzewać w czasach wojny i okupacji opowiada inspirowana prawdziwymi biografiami powieść autorstwa Marii Paszyńskiej pt. „Dziewczyny ze Słowaka” z oferty Wydawnictwa Znak Literanova.

Autorka tej książki, sama będąc absolwentką warszawskiego Liceum im. Juliusza Słowackiego, opowiada Nam o losach uczennic, nauczycielek i dyrektorki tej szkoły na tle wojennej zawieruchy. Poszczególne rozdziały poświęcone życiorysom Heleny, Ewki, Ady, Janki, Dziuni, Natalii i Halinki prowadzą czytelników przez naznaczone cierpieniem lata, począwszy od 1938 aż do 1945 roku. W tym czasie tytułowe dziewczyny ze Słowaka zakochiwały się, rozczarowywały, rozwijały swoje pasje, ale przede wszystkim aktywnie działały w konspiracji, brały czynny udział w powstaniu warszawskim a nawet oddawały życie za swoją ojczyznę. Ta opowieść jest literackim hołdem złożonym tym pięknym i odważnym kobietom.

Jest w tej narracji nie tylko subtelność i delikatność, którą odznaczały się jej bohaterki, ale również niezłomność i wola walki, godne podziwu postawy i przerażające fragmenty ukazujące niezawinioną śmierć. Słowem, znajdziemy tu wszystko, co niesie ze sobą wojna - wielkie nadzieje na zwycięstwo i stracone szanse na przetrwanie. Tylko, że w tej książce to kobiety wiodą prym udowadniając, jak ważną rolę odegrała płeć piękna w wydarzeniach tamtych krwawych dni.

„Dziewczyny ze Słowaka” to wzruszająca i niezwykle potrzebna opowieść inspirowana prawdziwymi biografiami, w której warstwa zmyślona jedynie zręcznie łączy pewne wątki nadając całości wyrazu. Dzięki tej książce udało się ocalić od zapomnienia kobiety, które Liceum im. Juliusza Słowackiego w Warszawie słusznie uznaje za bohaterki.

Gorąco polecam tę pozycję miłośnikom historii, czytelnikom zainteresowanym losami wojennej Warszawy a przede wszystkim tym, którzy podobnie jak ja uwielbiają opowieści o czynach kobiet wyjątkowo silnych w swej kruchości i wytrwałych aż po grób w swych życiowych postanowieniach.