Wnyki recenzja

Thrillery napisane przez Michała Śmielaka są moim najnowszym odkryciem literackim, w które wciągam się tym bardziej, im więcej historii poznaję. Po serii z Igą Ziemną postanowiłam sięgnąć po "Wnyki". Powodem akurat takiego wyboru był odczuwany przeze mnie niedosyt Kosmy. Zaintrygowała mnie ta postać w "Postrachu". Tam też znalazła się wzmianka, że policjant prowadził śledztwo dotyczące księży. W ten sposób trafiłam na "Wnyki", w których Kosma był głównym bohaterem.

Kosma, jako policjant na urlopie i niedoszły ksiądz, zostaje poproszony przez wuja, biskupa o udanie się do wsi Wnyki. Na jego prośbę ma się dowiedzieć, co dzieje się z jego protegowanym, księdzem Piotrem Dębickim.
Śledztwo, a tym samym cała fabuła, dzieje się na przestrzeni ośmiu dni.

Z historii nie można za dużo zdradzić. Nie jest to książka dla zagorzałych, wierzących ślepo w dogmaty obrońców kościoła. Znajduje się w niej cały przekrój fanatyków, a także zwyrodnialców związanych z kościołem.

Finał, choć dynamiczny i mocny, w moim odczuciu przesadzony. Stracił przez to na autentyczności, ale to jest jedynie moje subiektywne zdanie.

Prócz oczywistej oczywistości, że kreacja głównego bohatera Kosmy była precyzyjna i głęboka, to mnie osobiście wyjątkowo ten szkic się spodobał. Skrupulatnie ukazany z całą złożonością, słabościami i zaletami. Pogubiony, nadal szukający własnej drogi, ale jednocześnie bardzo świadomy, w jakim kierunku iść nie chce. Opuścił seminarium, został policjantem, ale w tym zawodzie również nie czuł powołania. Mimo to świetnie się sprawdził i odkrył wszystkie tajemnice prywatnego śledztwa.

Tytuł, choć bezpośrednio nie odnosi się do sideł, to właśnie do takiej pułapki na dziką zwierzynę nawiązuje. Jednak dalsza część: "Kościół Chrystusa Mściwego" w moim przekonaniu nie jest nazwą cyklu, a podtytułem lub dalszą jego częścią. Finał nie wskazuje, by autor miał w planach pisanie kolejnych tomów cyklu. To już by była fantastyka. Ubolewam, bo spodobało mi się te odarte z przyzwoitości oblicze kościoła. Po przeczytaniu "Wnyków" zaczęłam rozważać, czy hipokryzja duchownych dotyczy jedynie ukrywania pedofilów. Może wkrótce zaczną wypływać na światło dzienne i inne grzechy kościoła.