Kwiaty dla Algernona recenzja

JEST TO PORUSZAJĄCA KSIĄŻKA O CZŁOWIEKU, KTÓRY CHCIAŁ BYĆ MĄDRZEJSZYM I CO Z TEGO WYNIKŁO.

Charlie Gordon ma 32 lata i iloraz inteligencji 68. Rodzina nie chce z nim utrzymywać kontakty, pracuje jako pomocnik w piekarni. Natomiast wieczorami uczy się czytać i pisać w szkole dla upośledzonych. Jednego tylko pragnie, być mądrzejszym, nauczyć się czytać i pisać. Dzięki eksperymentowi, według badaczy udanemu mysz o imieniu Algernon staje się o wiele bardziej inteligentna. Poszukują człowieka na którym można by wykonać podobny zabieg. Wybór pada na Charliego, który tak pragnie być mądrzejszy. Zostaje przeprowadzony na nim ten sam zabieg. Tym samym staje się królikiem doświadczalnym. Badaczy nie interesuje on jako człowiek, ale jego inteligencja. Dla nich on w tym momencie powstał. Zalecają mu od pierwszych dni po zabiegu prowadzenie pamiętnika. Ten właśnie pamiętnik czytamy. Sam Charlie widząc swoje postępy w zdobywaniu wiedzy jest tym zachwycony. Jednak początkowy zachwyt nad swoimi możliwościami ustępuje. Charlie przypomina sobie jak wyglądało jego życie do tej pory. Z innej perspektywy patrzy się na dawne przyjaźnie i znajomości. Ciekawa jest reakcja jego byłego otoczenia na nowego Charliego. Pragnie poznać samego siebie i swoją historię, bo przecież jako istota ludzka ma swoją historię, a nie jest wyłącznie przypadkiem medycznym. Czy coraz większa inteligencja i zdobyta wiedza daje mu szczęście? Jak to się ma do życia emocjonalnego, uczuciowego, do kontaktów z innymi ludźmi. Czy jedyną miarą człowieczeństwa , jego odrzucenia lub przyjęcia przez otoczenie, jest inteligencja? Interesujące jest splecenie jego życia z życiem Algernona. Algernon porusza się po swoim labiryncie szuka wyjścia, a Charlie porusza się po swoim labiryncie jakim jest życie. Jak się zakończą oba eksperymenty?
Ten pamiętnik jest poruszającą wewnętrznie opowieścią o człowieczeństwie, o wartościowaniu życia ludzkiego, o tolerancji lub jej braku, o akceptacji i odrzuceniu, o odcieniach przyjaźni i znajomości i o miłości lub jej braku. Mnie ta książka głęboko poruszyła i zostanie ze mną na długo. Ktoś wcześniej napisał, że powinna być lekturą i ja się całkowicie zgadzam. Ona prowokuje do bardzo wieku ważnych pytań dotyczących nas.
GORĄCO POLECAM, TĄ KSIĄŻKĘ TRZEBA PRZECZYTAĆ!!!!!!