Czarny flaming recenzja

"Czarny flaming" Deana Atty to wyjątkowa powieść queerowa dla młodzieży. Książka ma niezwykłą, poetycką formę i odważną treść. Opowiada o Michaelu, który od dziecka czuje, że jest inny niż jego rówieśnicy. Jako nastolatek i student próbuje odnaleźć swoje miejsce w życiu i sposób na wyrażenie siebie. Warto się przekonać, jak bohater widzi świat i rozumie wolność.

Bohaterem, a jednocześnie narratorem książki "Czarny flaming" jest Michael, który już jako dziecko zachowuje się inaczej niż jego rówieśnicy. Woli bawić się lalkami Barbie zamiast żółwiami Ninja. Bardziej odpowiada mu towarzystwo dziewczyn. Chłopcy kojarzą mu się tylko z bójkami i agresją. Jako nastolatek dostrzega, że podobają mu się chłopcy. Cały czas musi się mierzyć z wyśmiewaniem przez rówieśników.

Jednocześnie Michael otrzymuje dużo wsparcia i akceptacji ze strony mamy. Ponadto w szkole poznaje Daisy, z którą stają się praktycznie nierozłączni. Dziewczyna również nie integruje się z resztą klasy i często spędza czas samotnie i po swojemu. Jest dość tajemnicza i pod koniec powieści wyjaśni się, że nie bez powodu. Na tę postać warto zwrócić szczególną uwagę podczas czytania, bo prawda o niej okaże się zaskakująca.

"Czarny flaming" pokazuje pragnienia osoby homoseksualnej. Największym z nich jest wolność. Michael chciałby rozmawiać o chłopakach i okazywać im uczucia bez skrępowania. Szuka możliwości wyrażania swojej osobowości strojem i kolorami, które nie są zwyczajowo przypisane jego płci. Przede wszystkim jednak chciałby być akceptowany, bez wyśmiewania i oceniania.

Wszystko to stało się możliwe dla bohatera, kiedy poszedł na studia. Szukał tam miejsca dla siebie wśród stowarzyszeń dla Greko-Cypryjczyków, osób kolorowych i homoseksualnych. Jednak dopiero możliwość wyrażenia siebie na scenie teatralnej jako drag queen było tym, co spełniło jego oczekiwania. Wtedy poczuł, że jest w pełni sobą, a to, co pokazał, spotkało się z żywiołowym aplauzem.

"Czarny flaming" jest powieścią wyjątkową pod względem formy. Została napisana białym wierszem. W oszczędnych słowach autor zdołał przekazać mnóstwo uczuć. Taka forma pozostawia duże pole do własnych interpretacji i przemyśleń. Poza fabułą książka zawiera również poezje pisane przez Michaela, które pozwalają lepiej zrozumieć jego emocje na różnych etapach życia.

Tekst powieści jest zatem krótki, bo strony nie są nim wypełnione całkowicie. Ponadto został wzbogacony licznymi grafikami, co w połączeniu z wyrazistą okładką sprawia, że książka jest wizualnie atrakcyjna. Mimo że jej fabuła może się wydawać nieciekawa, a język bardzo prosty, to formą nadrabia te braki.

Podsumowując, lektura "Czarnego flaminga" dała mi dużo przyjemności. Czyta się ją szybko, ale pozostaje w głowie na długo. Żałuję, że nie mogę jej porównać z innymi utworami queerowymi, bo to moje pierwsze spotkanie z tym gatunkiem literackim. Jednak zachęciła mnie, by sięgnąć po więcej. Pozwoliła mi lepiej zrozumieć świat LGBT+. Myślę, że lektura może wnieść wiele dobrego i wartościowego do świata młodzieży, która zdecyduje się poświęcić jej czas. Wszyscy, którzy odkrywają swoją tożsamość, jak i ci, którzy im towarzyszą – odnajdą w lekturze wsparcie.