W cieniu góry. Wspomnienia Odważnej recenzja

Kiedy zaczynałam czytać „W cieniu góry. Wspomnienia Odważnej”, nie spodziewałam się tak fantastycznej przygody czytelniczej. Ta bardzo ludzka historia okazała się niezwykle wrażliwą opowieścią.

Silvia Vasquez-Lavado, pierwsza Peruwianka, która zdobyła Mount Everest, napisała książkę nie tylko o wspinaniu się. Stworzyła pamiętnik obejmujący lata pomiędzy czasem młodości, a dorosłością. Czytamy w nim o walce z alkoholizmem oraz lęku dziecka, które ukrywa przerażające doznania, w tym wykorzystywanie seksualne przez przyjaciela rodziny oraz fizyczne przez ojca.
Spotykając się z grupą młodych kobiet, które także przeżyły napaść na tle seksualnym, Silvia postanawia zmierzyć się z najwyższą górą świata- Mount Everestem. Dołączają do niej dziewczyny z grupy, nie zważając na ryzyko i dużą wysokość.

Ta lektura budzi zdumienie i wielki podziw. Autorka potrafi dzielić się zarówno sukcesami, jak i walką, zmaganiami z demonami. Wyprawa to wielki wyczyn, ale nie tylko w kategorii zdobywania gór. To walka, a zarazem emocjonalna podróż po uzdrowienie po ciężkich, życiowych przeżyciach.

Dwie linie czasowe, w których toczy się narracja wzajemnie się uzupełniają i dają czytelnikowi obraz życia pełnego nadużyć, w tym handlu ludźmi. Pierwsza linia koncentruje się na próbie zdobycia Mount Everest przez Silvię z grupą ocalałych kobiet. Opisuje nie tylko wyczerpujący i niebezpieczny postęp oraz zagrażające życiu wydarzenia, ale ujawnia także historie każdej z kobiet oraz ich poprzednie życie pełne nadużyć i handlu ludźmi.
Druga oś czasu obejmuje osobistą historię Vasquez-Lavado, począwszy od czasów, gdy była dzieckiem dorastającym w Peru. Już od najmłodszych lat doświadcza naprawdę strasznych przestępstw, Jej próby zabrania głosu są ignorowane lub tłumione przez jej rodzinę.

Moim zdaniem, ta książka może przywrócić moc ofiarom przemocy, w tym dziewczętom, kobietom, mężczyznom i chłopcom. Wierzę, że podzielenie się tą historią może zainspirować wielu czytelników. Autorka potrafiła pokazać światełko w tunelu. Jej siła jest inspirująca, a sposób opowiadania osłabia ból czytania.
Ważne jest również, aby inni, którzy przeżyli podobne wydarzenia, znaleźli sposób by uspokoić swoje demony i żeby wiedzieli, że nie są sami.

Gorąco polecam tę książkę!