Wyspa luzu recenzja

Do przeczytania kolejnej książki p. Jolanty Kosowskiej zachęciła mnie okładka. Przywołała wspomnienia słonecznych wakacji, bryzy morskiej i super odpoczynku.
„Wyspa luzu” dała mi możliwość przeniesienia się w środku mroźnej zimy na upalną, grecką wyspę Kos. Co prawda wakacyjna Grecja pojawia się dopiero w połowie książki, ale absolutnie nie odbiera to uroku ani bohaterom, ani fabule.

Autorka zdecydowała się swoją opowieść podzielić pomiędzy Natalię, Michała i Rafała. Poznajemy ich wspomnienia sprzed pięciu lat oraz sytuacje, które dzieją się współcześnie. Intrygująco przedstawia się początek powieści kiedy obserwujemy tych młodych ludzi, w okresie studiów. Właśnie wtedy pomiędzy Natalią i Michałem wybuchło wielkie uczucie, które w tamtym czasie nie miało szans na happy end…Po pięciu latach tych dwoje, przypadkowo wpada na siebie, na wyspie Kos...

Na szczęście w wątkach prowadzonych przez p. Kosowską brak jest uogólnień, a wszystkie postaci mają wiarygodny wizerunek. Do mnie, najbardziej przemówiła historia i życiowy los przyjaciela Natalii i Michała z lat studenckich– Rafała. Podziwiam go za odwagę i niezwykłą chęć pomocy. Moim zdaniem, nie ma żadnej przesady w nazwaniu go przez Natalię – prawdziwym PRZYJACIELEM.

Rafał potrafił podać Natalii pomocną dłoń w najtrudniejszym momencie jej życia.

Mam nadzieję i wierzę w to, że wielu czytelników ogrzeje się klimatem tej opowieści. Autorce udało się wpleść w fabułę mnóstwo ciekawostek, które z pewnością zachęcą czytelników do odwiedzenia i poznania tej oryginalnej, greckiej wyspy.

Być może dla niektórych ta książka będzie zbyt słodka, za bardzo oczywista i przewidywalna. Moim zdaniem, każdemu z nas potrzebne są takie historie. Dzięki takim romantycznym opowieściom możemy na nowo uwierzyć w miłość albo odkurzyć to, co wydawało się już „umarłe” i bez przyszłości.

Lektura „Wyspy luzu” to jeden wieczór. Przesłanie jakie z sobą niesie ta książka jest niezwykłe i bardzo ważne w każdym dniu naszego życia.

Rekomenduję ten tytuł!