Veronica i pingwiny recenzja

"Veronica i pingwiny" Hazel Prior to ciepła, otulająca lepiej niż mój ulubiony kocyk historia, która zrobiła z mojego serca rozkoszną papkę, choć cała akcja rozgrywa się w zimnym miejscu. Potrzebowałam jakiejś komfortowej historii, więc gdy tylko zobaczyłam zapowiedź tej pozycji, wiedziałam, że po nią sięgnę i muszę przyznać, że ukoiła ona doskonale moje nerwy i pod żadnym względem mnie nie rozczarowała.
Poznajemy losy - na pierwszy rzut oka zgorzkniałej starszej pani - Veronicy, która mimo zgromadzonego pokaźnego majątku ma sporo problemów i bolesnych wspomnień. Czuje się samotna, a jej jedyną towarzyszką jest jej pomoc domowa. Nasza główna bohaterka po obejrzeniu programu o pingwinach, którym grozi wyginięcie, postanawia coś zrobić ze swoim życiem i udać się na być może ostatnią wielką przygodę. Tym oto sposobem trafia na stację badawczą na... ANTARKTYDZIE! Jakby zmian było mało, w między czasie udaje jej się odnaleźć członka swojej rodziny, o którym do tej pory nie miała pojęcia. jednak nie wydaje się on pasować do stylu życia Veronicy. Czy ta dwójka się dogada? I co czeka starszą panią na skutym lodem kontynencie?
W tej historii nic nie jest takie jak się początkowo wydaje. Każdy wątek ma drugie dno i Hazel Prior doskonale nam pokazuje, że nie warto oceniać książki po okładce. Pomimo dość zabawnych i lekkich momentów, odbieranych z przymrużeniem oka, mamy tutaj także mnóstwo bólu i tęsknoty. Nasze główne postacie, choć bardzo się od siebie różnią, przeszły przez wiele przykrych zdarzeń, które odbiły się na całym ich późniejszym życiu. Było kilka momentów, gdy w moich oczach pojawiły się łzy i ciężko by mi było nie współczuć postaciom. Tutaj ogromny plus dla autorki, że udało jej się wykreować postacie, którym tak bardzo chce się kibicować.
Hazel Prior ma bardzo przyjemny styl i całość czyta się naprawdę szybko, choć niewątpliwe mamy tu ogrom opisów. Zazwyczaj ich nie lubię, co mnie nudzą, ale tutaj wszystkie są bardzo potrzebne, bo dzięki nim poznajemy przede wszystkim rozterki bohaterów.
Całą akcję śledzimy z perspektywy Veronicy oraz Patrica, więc mamy wgląd na codzienne życie każdego z tej dwójki. Dodatkowo pojawiają się także wspomnienia starszej pani w postaci jej wpisów z pamiętnika, dzięki czemu całą jej historię przeżywamy jeszcze mocniej.
Podsumowując, jest to bardzo urocza i wciągająca historia o poznawaniu siebie, odnajdywaniu bliskich i walce o swoje marzenia pomimo różnych przeciwności losu. Jeżeli lubicie takie klimaty to bez zastanowienia bierzcie się za książkę "Veronica i pingwiny", bo jest to idealna pozycja, żeby się zrelaksować, pośmiać, a może nawet i trochę popłakać. Mnie ona w sobie rozkochała i czekam na dalsze losy naszej zwariowanej bohaterki!