Tylko jedna noc recenzja

Autor: Jess Ryder

Jedna noc może zmienić wszystko. Może zmienić życie całych rodzin, całych miejscowości, całego świata. Jedna sytuacja może sprawić, że nasze życie legnie w gruzach. A co gdy w tym wszystkim chodzi o małe, niewinne, bezbronne dziecko?

Amber ma wszystko. Ma wspaniałego męża, karierę i siedmiomiesięczną córeczkę. Nie jest świadoma tego, że jest obserwowana każdego dnia, czy to na spacerze, czy w kawiarni. Ten ktoś nie wie, że macierzyństwo przerasta kobietę. Że nie radzi sobie tak jak powinna, nie czuje się dobrze przez Mabel. Jedna sytuacja sprawia, że ten ktoś może wejść do domu. Może dotrzeć do córeczki George’a i Amber. Może wyjąć ją z łóżeczka i wynieść z domu.

Zaimponowało mi, że autorka nie skupiła się na jednym bohaterze. Możemy poznać punkt widzenia Amber, jej siostry Ruby i tego tajemniczego kogoś. Mogliśmy lepiej poznać ich historie, ich myśli, relacje z innymi. Wiedzieliśmy co się dzieje w ich głowach no i wiedzieliśmy co się dzieje z małą Mabel.

Niekiedy było za dużo ciągłego tekstu. Spowalniało to trochę akcje całej książki, więc za to mały minusik. Nikt nie lubi jak akcja nabiera tempa, a następnie jest stopowana przez jakąś odrębną historyjkę. Tu autorka powinna zwrócić na to uwagę.

Nigdy bym się nie domyśliła kto porwał malutką. Na początku miałam pewną tezę, która myślałam, że jest na sto procent prawidłowa. Zdziwiłam się kiedy ten ktoś okazał się zupełnie inną osobą. A powód był po prostu taki prawdziwy. Nie był wymyślony, urwany z choinki. Taki, który mógł przytrafić się każdemu.

Nie polubiłam mamy Ruby i Amber. Było widać, że stoi murem tylko za jedną siostrą. Kiedy Ruby powiedziała coś ważnego na temat Amber tamta i tak wiedziała, że to nie wina jej cudownej córeczki. Strasznie mnie to denerwowało, bo Ruby nie miała wsparcia ze strony najbliższej, by się mogło wydawać, sobie osoby. Myślałam, że uduszę tą matkę.

Zachowanie Amber też mnie irytowało. Nieudolnie kłamała, a potem zasłaniała się zaginięciem dziecka. Nie doceniała siostry, nie kontaktowała się z nią, ale gdy sama potrzebowała wyjechać od razu jej siostra zrobiła się najlepsza. Egoistka, która myślała tylko o sobie.

Wiele momentów mnie zaskoczyło. Nie wiedziałam czy to wszystko tylko gra czy prawda. Autorka ciekawie poprowadziła całą sytuację, ale zabrakło mi może jakiś rozdziałów z punktu widzenia policjantów. Książka byłaby wtedy zdecydowanie ciekawsza niż wzajemne oskarżenia, podejrzenia, żale.

Mimo wszystko gorąco polecam książkę no i oczywiście czekam na wasze wrażenia, bo może ktoś z was już ją czytał.