Pojechałam do brata na południe recenzja

,,Pojechałam do brata na południe” Karin Smirnoff to bezwątpienia książka wyjątkowa. Zawdzięcza to nie tylko nietuzinkowymi stylowi pisania, ale też historii, którą ze sobą niesie. Nie jest to łatwa książka, ale bagaż emocji, jaki ze sobą niesie przytłacza już od pierwszej strony.

Początkowo miałam ochotę ją odłożyć. Krótkie urywane zdania, brak interpunkcji i dialogi wplecione w zdania sprawiały mi trudność w zorientowaniu się w sytuacji. Jednakże bardzo cieszę się, że się nie poddałam. Jak już wgryzłam się w ten styl pisania to zostałam wciągnięta w wir mroźniej Szwecji. Ciężka i smutna historia, której obraz od razu staje nam przed oczami. Bohaterowie nie mają łatwego życia i stale mierzą się z problemami z przeszłości, od których bardzo chcieli uciec, ale nadszedł czas, by stanąć z nimi twarzą w twarz.

Jest coś mrocznego w tej książce, co przyciągnie z pewnością fanów kryminałów i thrillerów. Ciężko mi jest ją przypisać do konkretnego gatunku, bo jest to powieść wielowymiarowa. Dzieciństwo, którego nikt nie zazdrości odbiło się wielkim echem na teraźniejszości naszych bohaterów. Pewna surowość i prostota, z jaką autorka opisuje te brutalne aspekty ich życia mocno oddziaływuje na wyobraźnie. Wyraźnie staje nam przed oczami obraz małej dziewczynki z widłami w ręce. Jej determinacja i przerażenie w oczach. A później ulga, że to już koniec.

Nie zabraknie tutaj elementów charakteryzujących powieści psychologiczne. Wejdziemy głęboko w głowy bohaterów i zajrzymy do odmętów ich pamięci. Aspekty psychologiczne grają tutaj dużą rolę i nie zostały potraktowane po ,,macoszemu". Myśli bohaterów i ich czyny mówią same za siebie,a przy tym są niesamowicie intrygujące. Można tutaj również wyróżnić wartką akcję, z której słyną thrillery. Mróz i padający śnieg pozwolą nam odciąć się na chwilę od upału, który aktualnie nami zawładnął.

Gigantyczną pracę wykonała tłumaczka Pani Agata Teperek, której udało się idealnie oddać klimat tej powieści i zachować jej niepowtarzalny charakter. Dlatego też należą się wielkie brawa!