Wrzask recenzja

"Wrzask" wrzeszczał w sieci już od jakiegoś czasu! Na instagramie wyglądał z przeróżnych zakamarków i wołał "przeczytaj mnie!" Wołał, że warto, że nie zawiedzie, że to nie jest wiele hałasu o nic. Trzeba było jakoś ten wrzask uciszyć, przekonać się czy wywrzaskuje prawdę i otworzyć jego stronice ;)
Jeżeli ktoś spodziewa się tutaj brutalnych i krwawych scen, za bardzo się ich nie doczeka. Nie na tym skupia się książka. Ona jest bardziej jak...puzzle. Nie takie na 100 części, ale na 1000 albo i więcej. To jest taka jedna wielka zagadka, składająca się z mniejszych części. Musimy te puzzle odpowiednio dopasować, żeby wszystko w końcu ułożyło się w całość i ukazało nam cały obraz. Część puzzli łatwiej ułożyć, a część to takie...niebo albo wielkie połacie trawy. To najbardziej mozolne i często irytujące części. My jednak z czasem dostrzegamy fragmenty obrazu na pudełku i już wiemy gdzie dopasować kolejny element, chcielibyśmy podpowiedzieć bohaterom! "Myśl Bruno!" "Porozmawiajcie! Każdy z Was ma części tej układanki, tylko trzeba je złączyć!" Ale oni nas nie słyszą...
A my bardzo chcemy im pomóc, bo bohaterowie są naprawdę rewelacyjni, zyskują naszą sympatię od samego początku!
Bezczelny, cyniczny, ironiczny, kpiący i żartujący ze wszystkiego Bruno, uważany przez wszystkich naokoło za dupka, ale cholernie zdolnego i dobrego w tym co robi dupka! Jednak...co się kryje za jego cynizmem?
Opancerzona Larysa, kobieta silna, nie dająca sobie w kaszę dmuchać (w sumie głupie to powiedzenie:P), kiedy coś postanowi, dąży do tego po całości, czasem działa wręcz autodestrukcyjnie.
Pomiędzy tą dwójką sporo jest słownych przepychanek, a mnie się to ogromnie podobało!
Również poboczni bohaterowie są na tyle dobrze przedstawieni, że albo ich lubimy albo wręcz przeciwnie, ale nie ma w nas obojętności!

Cała książka, ma tak wielki, psychologiczny, emocjonalny ładunek! Tyle goryczy, smutku, żalu, bólu i rozpaczy... Pancerze i maski, skrywające za sobą tak bardzo bolesne wydarzenia z przeszłości! To jak autorka wszystko to nam ukazuje...to jest naprawdę, naprawdę dobre!

"Tylko ona mogła wiedzieć, że niekiedy emocjonalny ból jest tak bardzo trudny do zniesienia, że jesteś w stanie posunąć się do wszystkiego by go zatrzymać. Znała chwile, w których wewnętrzny krzyk rozsadzał jej bębenki, a wtedy była gotowa pokruszyć świat na kawałki, by go zagłuszyć. Zatrzymać wrzask."

Uważam, że jest to naprawdę bardzo udany debiut! Intryguje od samego początku, wciąga całkowicie!
Odrobinę zbyt wiele było wszystkich nazwisk i momentami mi się one myliły, czasem też wyczuwałam lekki chaos, troszkę się gubiłam, coś i umykało.
Po skończeniu lektury pojawiło się w mojej głowie również pewne pytanie, małe wątpliwości, ale na nie odpowiedzieć może mi chyba tylko sama autorka :)

Książkę naprawdę polecam, nie było to wiele hałasu o nic ;)