Lucky recenzja

Widziałam zapowiedź Lucky w internetowych księgarniach, raz, drugi, rzuciła mi się w oczy, ale nie planowałam jej czytać.
W okładce jest jednak jakieś przyciąganie, bo kiedy zobaczyłam ją ponownie w Klubie Recenzenta Na Kanapie, skusiłam się. (Bardzo dziękuję za egzemplarz!)
Przyznaję, że poza samą okładką, jeszcze piękniejszą na żywo, bo pod odpowiednim kątem okulary i napis cudownie się mienią, na mój wybór wpływ miało również to, że tytuł ten został książką miesiąca klubu czytelniczego Resse Witherspoon.
Rzadko działają na mnie takie reklamy, a jednak tym razem byłam ciekawa.

Od kilku lat rzadko też czytam opisy książek. Ten, który widnieje z tyłu okładki Lucky, jest nieco przekłamany.
Dziewczyna sama kupiła los na loterii, jej chłopak o nim nie wiedział. Nie wygrali też oni miliona dolarów. Kwota była większa. Duużo większa. Dopiszmy jeszcze dwa zera i zmieńmy kilka cyfr.
W błąd wprowadziła mnie również polecajka Taylor Jenkins Reid. "Od dawna się tak nie ubawiłam, czytając książkę".
Brzmi jakby czekała nas zabawna lektura, prawda?
Zapewne można się podczas niej uśmiechnąć, a jednak dużo więcej tu smutku. Takiego głębszego.

Sama Lucky jest postacią dość ciekawą i złożoną. To wcale nie jest po prostu książka o oszustce i uciekinierce, choć ten motyw jest interesujący i w dużym stopniu definiuje dziewczynę. Przynajmniej tak na pierwszy rzut oka.
Życie dziewczyny jest dość kolorowe i szare jednocześnie. Kolorowe w sensie dosłownym. Fałszywe dowody tożsamości, farba do włosów, nożyczki... w zależności od kolejnej postaci, jaką staje się w swym życiu Lucky, zmienia się jej garderoba, styl, wszystko.

Książka dość szybko mnie zaciekawiła, zastanawiałam się, jak poradzi sobie Lucky.

To je nak też historia o dziewczynce, wchodzącej w okres dojrzewania, która potrzebuje normalności, która chciałaby być jak inne dzieci. Wychowana przez ojca, często zmieniająca miejsce zamieszkania. Chciałaby mieć przyjaciół, chciałaby mieć... mamę.
Lucky ma w sobie ogrom smutku i to dało się wyczuć. Chociaż była oszustką, nie jest postacią negatywną. Od początku budzi jakieś pozytywne uczucia, lubi się ją, częściowo nawet współczuje.

Myślę, że jest to książka, którą warto przeczytać. Warto spojrzeć na to, co głębiej. Ale również na to, jak wielki wpływ ma na nas wychowanie, mają na nas rodzice albo i ich nieobecność.