Taniec z diabłem recenzja

Przyznam się bez bicia , że Santino jest moim pierwszym przeczytanym dziełem od autorki , choć robiąc przegląd półek że smutkiem stwierdziłam , że mam w kolekcji kilka jej książek , których niestety nie czytałam.
Historia Mirabel i Santino , jest z rodzaju tych na raz , bez odrywania się. Oficjalnie stała się dla mnie pionierem w dziedzinie slow burn. Jeszcze żadna książka nie trzymała mnie tak długo w napięciu i oczekiwaniu.
Mirabel po skończonych studiach, postanawia na jakiś czas wrócić w rodzinne strony. W swoich planach miała chwilę odpoczynku, a następnie podjęcie pracy w wymarzonym zawodzie. Lecz jak to w życiu bywa los lubi być przewrotny i dziewczyna podczas porannego biegu, poznaje mrocznego i nieprzejednanego Santino. Już od pierwszej chwili było widać, że mężczyzna zainteresował się kobietą.
Nie zwalniając tempa w akcji dziewczyna otrzymuje w spadku od wujostwa restauracje oraz bar , co niestety zmusiło ją do porzucenia swoich planów życiowych i pozostania w rodzinnym mieście.
Kilka niemiłych sytuacji doprowadziło do tego że Mirabel i Santino Zostali zmuszeni do udawania pary narzeczonych. Lecz pozostaje pytanie czy ten związek faktycznie jest udawany?
Mężczyzna z jakiegoś powodu wziął sobie za punkt honoru ochronę nieznajomej dziewczyny, Jednak szybko zrozumiał że nie będzie to łatwy orzech do zgryzienia . Mirabel jest wykreowana na silną postać kobiecą , co bardzo lubię w takich historiach. Potrafi pokazać pazury , lecz Santino nie pozostaje bierny w tej „przepychance” i również pokazuje swoje dupkowate oblicze.
Wytworzone między nimi napięcie nie pozwala o sobie zapomnieć przez co też jest bardzo łatwo dostrzegalna.
Autorka z taką łatwością lawiruje między pożądaniem a gniewem,że z każdym rozdziałem czytelnik pragnie coraz więcej. Jak już wspomniałam wcześniej jest to książka nieodkładalna, co oznacza że akcja goni akcja, nuda nie grozi nikomu. Mimo tego, że książki mafijne kojarzą się z licznymi spicy z cenami, to ta historia jest zupełnie inna. Pomimo braku wyuzdanych scenek, powodowała wypieki na mojej twarzy.
Bardzo podobał mi się również wątek przyjaciół Mirabel. Mimo że były to postacie drugoplanowe tworzyły bardzo wyraźne tło całej tej historii. Monika pokazała nam jak ważni są przyjaciele, i jak wiele jesteśmy w stanie poświęcić aby im pomóc.
Mogłabym napisać jeszcze wiele o tej historii, lecz bardzo gorąco zachęcam was do sięgnięcia po nią.
Niestety muszę wyrazić jeszcze słowa krytyki i chyba każdy się domyśla że chodzi o zakończenie. Już nie raz mówiłam, że zostawianie nas w takiej niewiedzy to jakiś ogromny fetysz autorów. No cóż, myślę że autorzy dobrze o tym wiedzą, że to tylko podsyci nasz i tak już ogromny głód chęci poznania w ciągu dalszego.
Gorąco polecam wam tę historię.