Schronisko, które przestało istnieć recenzja

Powiem szczerze. Karkonosze to góry, które rodzinnie uwielbiamy. W Szklarskiej Porębie, Przesiece, Karpaczu i okolicach byliśmy kilka razy i to przeważnie za każdym razem na dwa tygodnie. Klimat, piękno gór, wspaniałe szlaki, dla mnie też półmaratony górskie. To wszystko misie lubią najbardziej. Ten widok każdy zapamięta na długo.




Schronisko, które przestało istnieć to pierwsza, debiutancka powieść młodego człowieka, pasjonata gór, mieszkańca Bolesławca (ileż to moja żona by dała, by oglądać i kupować częściej znaną na całym świecie ceramikę, wyrabianą w tym miejscu!) Sławka Gortycha. Gdy przeczytamy informację o autorze, okaże się, że jest to pierwszy tom trylogii kryminalnej, łączącej czasy związane z końcem II wojny światowej, lata Polski Ludowej i początku XXI wieku. Na okładce, jakżeby inaczej, przekaźnik radiowo-telewizyjny Ośrodek Nadawczy Śnieżne Kotły, mieszczący się w byłym budynku schroniska "Nad Śnieżnymi Kotłami" i napis: Górski kryminał, w którym teraźniejszość przenika się z przeszłością.




Kilka słów o lekturze. Głównym bohaterem powieści jest młody stomatolog, Maksymilian Rajczakowski, który postanawia wybrać się w listopadzie na zaległy urlop. Postanawia wybrać się na tygodniową wyprawę w Karkonosze, do Śnieżnych Kotłów. Tam bowiem w nieszczęśliwym wypadku zginął jego wujek Artur. Dodatkowo młodzieniec chce uciec od problemów rodzinnych, które nawarstwiły mu się w ostatnim czasie. Tuż przed wyjazdem z Wrocławia, stolicy Dolnego Śląska, spotyka się z ojcem, za którym nie przepada. Ten stanowczo odradza mu wyjazd w tym terminie w góry, gdzie może zastać go pogoda, która nie sprzyja wędrówką po pasmie Karkonoszy. Maksymilian jednak nic nie robi sobie ze słów ojca. Wyrusza tuż po spotkaniu. Co spotka go w tym przepięknym miejscu? Co wspólnego będzie miał z wydarzeniami powieści Gerhart Hauptmann, niemiecki ojciec dramatu naturalistycznego, który w 1912 roku otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie literatury za całokształt twórczości? Jakie wydarzenia z końca wojny, jak i z lat 60. ubiegłego wieku, mogą zmienić w życiu młodego człowieka?




Powieść, według mnie, zbudowana poprawnie, z ciekawymi bohaterami, i tymi historycznymi, jak i fikcyjnymi. Wiadomo. Osadzenie akcji w miejscu, które dla samego autora jest bardzo ważne, to strzał w dziesiątkę, ponieważ amatorzy gór i czytania na pewno skuszą się na przeczytanie powieści. Może w paru miejscach mógłbym przyczepić się do stylu, ale... pierwsze koty za płoty. Dla mnie to bardzo dobra książka i z chęcią przeczytam kolejne części.

Tylko muszę zwrócić uwagę na jedną rzecz. Na stronie 98 zabrakło korekty: Niebo za oknem było bezchmurne i obserwował Kotlinę, którą wschód słońca budził właśnie ze snu. Tu mi stanowczo coś nie pasuje.

Sam zaś zachęcam do przeczytania lektury jak i wyjazd w te, jakże przepiękne okolice, do których często wracam.