Coffee on Ice recenzja

#Współpraca reklamowa

Romans wręcz idealny…

W ostatnim czasie sporą popularność zdobyły tzw. „hokejówki” – romanse, w których głównymi bohaterami są zawodnicy hokeja. Przyznaję się bez bicia, że w tym miesiącu to już trzecia książka z tym motywem, którą wzięłam do ręki, i nie mogę powiedzieć, że nie mają one tego „czegoś” w sobie. Jednakże ta historia była… wręcz za idealna. Dlaczego? O tym właśnie za moment.

Autorka wrzuciła nas w świat, gdzie nieustająca adrenalina towarzysząca rozgrywkom hokejowym łączy się z silnymi mężczyznami, którzy nie tylko walczą o wygraną, ale przede wszystkim walczą o swoją miłość.

Mason Crawford to mężczyzna, który dąży do osiągnięcia swojego celu, choć życie wcale go nie oszczędzało. Dzięki determinacji i pomocy swoich najbliższych osiągnął naprawdę wiele, jednak pomału zaczyna dostrzegać, że czegoś w jego życiu brakuje. Kiedy dowiaduje się o zmianie trenera i tym, kto stanie się teraz ich mentorem, powracają do niego wspomnienia z przeszłości – wymiana zdań sprzed lat, która spowodowała odcięcie się od rodziny Swansonów i od NIEJ.

Avery Swanson to młoda dziewczyna, trochę wycofana, która dzieli swój czas między pracą, szkołą a ukochanym synkiem. Nie szuka nowych znajomości, a marzenie o łyżwiarstwie figurowym porzuciła lata temu. Ona również nie spodziewa się, że w jej życie ponownie wkroczy ON.

Zarówno Mason, jak i Avery to postacie, które mimo traumatycznych wydarzeń i błędów z przeszłości okazują sobie nie tylko wsparcie, ale i zrozumienie. Mason, delikatnie i niespiesznie, wie jak dotrzeć do Avery. Z kolei Avery, jako dobra córka, siostra, matka i kobieta, przepracowuje to, co jej się przydarzyło. Autorka nie tylko pokazała, jak ciężko jest walczyć samemu ze sobą i jak ważna jest komunikacja, ale także jak istotna jest rodzina i najlepsi przyjaciele.

Autorka poruszyła wiele trudnych i ciężkich tematów, takich jak gwałt, przemoc nie tylko fizyczna ale i psychiczna oraz znęcanie się. Bohaterowie mają ze sobą wiele wspólnego. Oboje wykazują się ogromną dojrzałością i mądrością, aż chciałoby się powiedzieć, że wręcz za idealną.

Z jednej strony, rozumiem, że oboje musieli zmierzyć się ze swoimi demonami i wątpliwościami, ryzykując w imię miłości i szczęścia. Z drugiej strony, ani razu nie doszło między nimi do nieporozumienia czy punktu zwrotnego w ich relacji. Mam nadzieję że wiecie, o co mi chodzi. Czy to sprawia, że historia traci na wiarygodności? Być może. Ale muszę przyznać, że spędziłam z nią bardzo przyjemny czas.

Jeśli szukacie delikatnego, slow burn z traumatycznymi wydarzeniami z przeszłości, ta książka będzie dla Was prawdziwym strzałem w dziesiątkę. To historia, która pozwala na chwilę odetchnąć, zatrzymać się i docenić, jak ważne jest wsparcie i zrozumienie.

A jakie są Wasze ulubione hokejówki? Czy macie jakieś tytuły, które możecie polecić innym?

Za możliwość poznania Avery i Mason dziękuje EditioRed.