Szeptacz recenzja

Mało znany pisarz – Tom Kennedy przeżywa żałobę po swojej ukochanej żonie Rebecce. Chcąc nadać swemu życiu nowy początek, przeprowadza się wraz z synem Jake’m do Featherbank. Mężczyzna nie jest jednak świadomy mrocznej historii miasteczka, w którym 20 lat wcześniej grasował seryjny morderca dzieci o pseudonimie „Szeptacz”. Wkrótce znika kilkuletni chłopiec – Neil Spencer, a modus operandi sprawcy jest identyczny z tym, jaki stosował morderca sprzed lat. Kto stoi za porwaniem 7 latka i czy uda się go ocalić? „Szeptacz” wywołał w książkowej blogosferze wiele szumu i kontrowersji, a co za tym idzie – mocno podzielił czytelników. Jedni odbiorcy są nim zachwyceni, drudzy zaś zdobywają się na opinie mocno niepochlebne graniczące z hejtem i wyśmiewaniem nieprawdziwości polecajek zawartych przez blogerów. Gusta są różne, szkoda jednak, że wspólne hobby, które w zamyśle ma jednoczyć w tym wypadku dzieli.

Najczęstszym zarzutem wobec „Szeptacza” jest to, że w zasadzie mało w nim grozy i z tym stwierdzeniem się zgadzam. W tej książce przeważają wątki obyczajowe; niemożność pogodzenia się ze śmiercią, alkoholizm, problemy wychowawcze i rodzicielskie wyzwania. Podczas lektury w niektórych momentach towarzyszyło mi uczucie niepokoju, a nawet ciarki na plecach, ale tych momentów było stanowczo za mało, jak na thriller. Prędzej skategoryzowałabym tę książkę jako obyczaj kryminalny z nutką dreszczyku.

Jeżeli chodzi o postacie z „Szeptacza” to są zbudowane poprawnie. Jedyną, która wydała się mi się mało autentyczna to persona kilkuletniego Jake’a, który operował językiem i słowami nie gorzej niż dorośli bohaterowie. Z kolei postacią, która zdobyła moje uznanie jest Pete – policjant zmagający się z alkoholizmem i błędami przeszłości. Wbrew pozorom spodobało mi się również to w jaki sposób autor zakończył wątek z nim związany, bo ten był (przynajmniej dla mnie) nieoczywisty. „Szeptacz” to bez wątpienia wciągająca i bardzo klimatyczna książka, która spodoba się sympatykom subtelnych thrillerów. Tym, którzy nie są nastawieni wyłącznie na grozę - serdecznie ją polecam.