Szeptacz recenzja

Zapewne każdy z Was ma takie książki, które czekają na przeczytanie miesiącami, a nawet latami. Ja mam całkiem pokaźny stos takich tytułów. W tym roku chciałabym go trochę uszczuplić. Jednym z takich odkładanych tytułów jest "Szeptacz", który czekał ponad trzy lata (a może nawet 4) aż po niego sięgnę.

Tom Kennedy jest pisarzem, który stara się poukładać swoje życie na nowo po nagłej śmierci żony. Wraz z synem przeprowadza się do miasteczka Featherbank, aby zmienić otoczenie i zacząć od nowa.

W tym samym miasteczku zostaje uprowadzony kilkuletni chłopiec. Sprawa jego zaginięcia przypomina wydarzenia sprzed 20 laty, kiedy seryjny zabójca porwał i zabił pięciu chłopców. Prasa nadała mu przydomek Szeptacz, bo przed porwaniem szeptał do dzieci w nocy.
Teraz sprawa powraca, chociaż sprawca zbrodni sprzed lat siedzi w więzieniu.

Coś zaczyna się też dziać w domu Toma. Najpierw wizyta podejrzanego mężczyzny. Potem syn Toma widzi kogoś czającego się pod oknem jego pokoju. Czy jest on w niebezpieczeństwie?
Co skrywa pozornie spokojne miasteczko?

Wizja porwania dziecka to jeden z największych koszmarów rodziców. "Szeptacz" to historia jak z najstraszniejszego koszmaru. Wizja Szeptacza pod oknem dziecięcego pokoju wywołuje ciarki. Zbrodnie na dzieciach są najtrudniejsze do czytania. Zastanawiam się czy do pisania również.
Fabuła trzyma w napięciu, a ciekawość co będzie daje sprawia, że czyta się błyskawicznie.

Podobało mi się przedstawienie relacji ojciec-syn. Jest ona taka prawdziwa. Czasami trudno jest im znaleźć wspólny język. Tom jest dla siebie bardzo wymagający i często wydaje mu się, że nie jest dobrym ojcem, że sobie nie radzi. Jake, syn Toma, lubi zamykać się we własnym świecie, tęskni za mamą, dlatego też trudno ojcu do niego dotrzeć. Jednak oboje bardzo się kochają.

Są jednak momenty, które nie do końca mi się podobały, a które często spowalniały akcje. Chodzi mi głównie o postać Pete'a, policjanta, który w przeszłości zamknął Szeptacza. Jego rozmyślania nad nie otwartą butelką wódki, trochę mi się dłużyły i nudziły. Zwłaszcza, że to nie był tylko jeden taki fragment.

Jednak jako całość książka zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. Nie raz wywołała ciarki i wywoływała napięcie. Dlatego jeżeli jakimś cudem umknęła Wam ta książka to polecam.