Zła krew recenzja

Topice to prowincjonalne miasteczko, w którym każdy dzień wygląda tak samo. To właśnie tutaj w miejscowym komisariacie, z daleka od zgiełku stolicy zaszyła się policjantka Ada Heldisz, chcąc uciec przed przeszłością, która nieustannie, każdego dnia, próbuje ją dogonić. Ale pewne wydarzenie już na zawsze zmieni bieg życia lokalnej społeczności. W lesie znaleziono zwłoki córki lokalnego prominenta, który w oczach mieszkańców urasta do rangi boga. Bez cienia wątpliwości śmierć dziewczyny nie była wynikiem wypadku, a bestialskiego mordu - bezlitośnie okaleczona twarz ofiary wyglądała niczym z koszmaru. A wszystko wskazuje na to, że zgon młodej Julii to dopiero początek prawdziwego horroru, z jakim będą musieli zmierzyć się miejscowi mieszkańcy.

Osadzenie akcji książki w małym miasteczku dodało niebywałego uroku całej fabule. Zdecydowanym plusem jest duszna atmosfera hermetycznej społeczności, w której każdy każdego zna. Społeczności wśród której kryje się morderca. A kumoterstwo i wszechobecna zmowa milczenia nie sprzyja prowadzonemu śledztwu.

Pozytywnym zaskoczeniem był dla mnie także dobry research dot. policyjnych detali. Polska Policja w latach 90 rządziła się swoimi prawami, a w mojej ocenie autor dobrze oddał patologie i niedociągnięcia minionego systemu. Jednak poza tym mało kiedy czułam klimat lat 90, za mało było dla mnie detali, które by naprowadzały na to czytelnika. Moje wyobrażenia dot. osadzenia fabuły znacznie bardziej uciekały w teraźniejszość niżeli w schyłek lat 90.

Choć postaci Ady nie można odmówić wyrazistości to realizmu i owszem. Podobnie zresztą jak niektórym fragmentom fabuły. Wizerunek sponiewieranej, będącej na bakier z przepisami i popadającej w ataki paniki funkcjonariuszki był ciekawy do czasu, dopóki nie zaczął być przerysowany.

„Zła krew” to bardzo dobry kryminał, szczególnie przez wzgląd na to, że jest to kryminalny debiut autora. Maciej Rożen śmiało postawił pierwsze kroki na polskim rynku wydawniczym i skonstruował kryminał, którego nie powstydziłby się niejeden bardziej doświadczony pisarz. Pozostaje mieć nadzieję, że ten pierwszy poczyniony krok nie będzie ostatnim, a niebawem będzie nam dane przeczytać kolejną pozycję spod pióra autora.

Recenzja powstała we współpracy reklamowej z Wydawnictwem Znak.