The Tearful Girl recenzja

Haley Moore długo walczyła z tym uczuciem, jednak w końcu się poddała. Po prostu się zakochała, bardzo mocno, bez pamięci. Cameron stał się jej najbliższą osobą i tak miało już pozostać. Niestety pewnego dnia on niespodziewanie zniknął z jej życia, a pustka, jaka po nim została, stała się nie do zniesienia. Początkowo Haley się załamała, jednak już po chwili doszła do wniosku, że to przecież nic nie da. Pora wziąć się do roboty i zrobić wszystko, aby ich wspólna historia nie zakończyła się już teraz. Dziewczyna ma plan, jednak nie jest on bez wad. Chłopak nie chce współpracować, a ona zna swoją wartość na tyle, aby nie błagać go o powrót. Jedyne co jej zostaje, to sprawić, żeby sam do niej wrócił i właśnie to zamierza uczynić. Tylko czy jej się to uda?
Cameron czuje się zdradzony, a problemy, jakie na niego spłynęły, zaczęły go pokonywać. Podejmuje decyzje, które nie są do końca przemyślane. Poczucie kontroli nad wszystkim zaczyna mu się wymykać z rąk, a on czuje, że stracił coś najcenniejszego w swoim życiu. Czy ma rację? Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Czy Cameron poradzi sobie z problemami? Czy Haley uda się sprawić, żeby do niej wrócił? Jak potoczy się historia tej dwójki?

Książka należy do literatury młodzieżowej i tak jak tom pierwszy, tak i drugi był czytany przez moją córkę (ma prawie 18 lat). Tym razem cała recenzja jest jej oczami.
Historia, jaką znajdziemy w książce to bezpośrednia kontynuacja tomu pierwszego. To opowieść między innymi o dorastaniu, nastoletnich problemach, braku akceptacji, ukrywaniu własnych demonów, zmianach, zemście, przyjaźni i jej różnych obliczach, a także o miłości. Według córki była naprawdę ciekawa, wciągająca i warta przeczytania. Oba tomy tworzą ciekawą, spójną całość.
Akcja sporo szybsza niż w tomie pierwszym. Książkę czytało się szybko, a podczas czytania córce towarzyszyło wiele różnych emocji.

Głównych bohaterów mamy tak samo, jak w poprzednim tomie dwoje, czyli Haley i Camerona. Oboje są postaciami ciekawymi, chociaż według córki nie idealnymi, jednak ten brak idealności sprawia, że są bardziej realistyczni. Na pewno się zmienili, w szczególności u Haley są to znaczące zmiany. Stała się bardziej pewna siebie, przestała być szarą myszką, poznała swoją wartość.

„The Tearful Girl” to według córki ciekawa propozycja z literatury młodzieżowej. Tom drugi okazał się nawet lepszy niż pierwszy. Z przyjemnością polecamy.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA