Święta po sąsiedzku recenzja

"Święta po sąsiedzku" "Anny Wolf to historia o miłości dwojga ludzi – a właściwie o rodzącym się uczuciu.

Rose i Jason są sąsiadami, jednak bardzo za sobą nie przepadają. Rose mieszka ze swoim dziadkiem, a Jason ze swoją babcią. Dziadkowie bardzo się lubią i co miesiąc organizują obiady, to u jednego, to u drugiego, które przygotowują wspólnie, nie kto inny jak ich wnuczkowie. Wygląda to jak mały podstęp dziadków, aby ich do siebie zbliżyć. I Rose i Jason bardzo nie lubią tych dni, w które mają spędzić ze sobą kilka godzin. Dlaczego? A no dlatego, że obydwoje sobie dokuczają. Według Rose, Jason jest niedojrzałym dzieciakiem, który dokucza jej specjalnie, jednak dziewczyna nie pozostaje mu dłużna.
Pewnego dnia podczas kolejnego wspólnego obiadu, dziadkowie ogłaszają im, iż postanowili spędzić święta w gronie znajomych i chcą by kolację przygotowali Rose wspólnie z Jasonem. Zapowiadają się bardzo szalone święta.

Sama historia nie jest zła. Autorka pokazała w niej historię dwojga młodych ludzi, którzy pałają do siebie niechęcią, jednak podczas wspólnie spędzonego czasu zmieniają do siebie nastawienie. Ich uczucia ewoluują od niechęci do miłości. Pasuje tutaj idealnie stwierdzenie: kto się czubi, ten się lubi. Do tego cała historia jest nawet zabawna, w niektórych sytuacjach nawet uśmiechnęłam się pod nosem. Jednak na dłuższą metę słowne przepychanki bohaterów robią się irytujące. Fajnie byłoby gdyby było ich znacznie mniej, bo im więcej ich czytałam tym bardziej miałam ochotę odłożyć książkę. Przeszkadzał mi też trochę ten nagły przeskok od jednego do drugiego bohatera. Najpierw czytamy daną sytuacją z perspektywy Rose, by zaraz poznać myśli Jasona. Czasem się w tym po prostu gubiłam.

Co jeszcze mnie trochę irytowało? Te ciągłe odnośniki do seksu. Nastawiłam się na lekki zabawny romans ze świątecznym tłem, w momentami miałam wrażenie, że wychodzi z tego mały erotyk. Zaznaczam, że jest to moje odczucie, bo wiem, że niektórzy uwielbiają takie odnośniki w romansach, ja czasem też, ale chyba bardziej subtelne.

Duży plus za pomysł, bo tak jak pisałam wyżej sama historia jest naprawdę bardzo fajna i pewnie chętniej bym ją czytała gdyby nie te pewne dla mnie niedogodności. Jednak nie mam zamiaru Was do niej zniechęcać, bo jak dobrze wiemy, każdy lubi coś innego i jednych ta książka zachwyci, a innych nie. Dlatego musicie przeczytać i sami wyrobić sobie o niej zdanie.