Czarownica recenzja

"Czarownica" autorstwa Andrzej F. Paczkowskiego przyciągnęła mnie do siebie swoją magiczną aurą. Myślałam, że będzie to książka pokroju "Szeptuchy" Katarzyny Bereniki Miszczuk i troszkę tak było, ale tylko troszkę.

Adelgunda mieszka w Wodzisławiu Śląskim i jest kucharką. Całe jej życie przebiega spokojnie. Wieczory spędza ze swoją przyjaciółką Donią i butelką wina przed telewizorem. Marzy jej się zmiana swojego życia i wielka miłość. Pewnego dnia zauważa na niebie spadającą gwiazdę, odnajduje miejsce jej upadku i zabiera jej kawałek ze sobą. Od tego momentu jej życie zmienia się całkowicie. Otrzymuje informację, że musi pojechać do swojej babci, której nigdy nie poznała. To od niej dowiaduje się, że ma niezwykły dar i jest kolejną czarownicą w swojej rodzinie. Daje się namówić swojej babci na pobieranie u niej nauk by w przyszłości móc zająć jej miejsce. Jednak oprócz nauk czeka na nią wiele niebezpieczeństwa. Na jej drodze staje również dwóch świetnych mężczyzn Wojbor i Merlin.

Lektura "Czarownicy" wzbudziła we mnie bardzo mieszane uczucia. Sam początek książki bardzo dobrze się zapowiadał, jednak im dalej czytałam tym bardziej czegoś mi brakowało w tej historii. Tak jak pisałam na początku spodziewałam się czegoś w stylu "Szeptuchy" jednak otrzymałam tylko ułamek podobieństwa. Jest młoda dziewczyna, która odkrywa w sobie moce i jest babcia która ją uczy magii - i tu się kończą podobieństwa, a zaczyna dziwna historia. Po pierwsze brakuje mi tu wyjaśnienia wszystkiego od początku samej Adelgundzie, babcia nie odpowiada na jej pytania, zbywa ją, mówi, że dowie się wszystkiego w swoim czasie. A dziewczyna co? Przyjmuje wszystko za pewnik, babia tak mówi to tak musi przecież być. bardzo mnie to irytowało, bo przez to czytelnik się niczego też nie dowiaduje. Jednak jest nadzieja, że autor odkryje karty przy zakończeniu. I tu mam totalnego zonka, bo nic się nie wyjaśniło, tylko historia się urwała. Tak, wiem, będzie druga część i bardzo mnie to cieszy, bo pomimo irytujących momentów, to jestem bardzo ciekawa wyjaśnienia historii i rozwoju sytuacji. Jednak nie powiem zdarzały się momenty, że się uśmiechałam.
Mam mieszane uczucia co do książki, jednak mam nadzieję, że drugi tom będzie bardziej ekscytujący.