Wahadło sumienia recenzja

Do sięgnięcia po tę książkę zachęciły mnie bardzo pozytywne opinie oraz to, że "Wahadło sumienia" zaklasyfikowano jako kryminał, a ja bardzo lubię literaturę z tego gatunku. Jednak po pewnym czasie odniosłam wrażenie, ze nie jest to typowy kryminał, lecz jakby mieszanka kilku gatunków. Lecz dosyć dobra mieszanka. Czyta się z zainteresowaniem i jakimś ciągłym napięciem czekając na dalszy ciąg, do samego końca.

"Wahadło sumienia" to kolejny debiut polskiego autora, cieszę się, że powstaje ich coraz więcej, bo lubię czytać książki mające miejsce akcji w naszym kraju. Co oczywiście nie eliminuje z mojej półki zagranicznych autorów, lubię czytać je także.
Fabuła tej książki toczy się dość powoli, praktycznie bez dialogów, których jest tu jak na lekarstwo a mimo to autor ciągle nas zaskakuje treścią.
Właściwie jest to jakby opowieść lub nawet spowiedź człowieka siedzącego za kratami za morderstwo. Dość chaotyczna chwilami jednoosobowa narracja bardzo dobrze oddaje nam charakter głównego bohatera, który przedstawił się nam jako Roman S. Bardzo mu się spodobało, ze teraz tak na niego mówią. Opowiada nam swoją historię, która zdarzyła się gdy nasz bohater chodził jeszcze do gimnazjum, miał 15 lat. Powoli odkrywamy co lub kto siedzi w jego głowie i jakie będą konsekwencje jego czasem zbyt śmiałych pomysłów.

Roman S. to można powiedzieć sfrustrowany człowiek, który nie potrafił sobie poradzić z odrzuceniem uczuć, odsiadujący swoją karę w więzieniu. Natomiast piętnastoletni Romek to zbyt wrażliwy romantyk, który gdy się zakochał, to już zaplanował nie tylko swoje życie. Skoro spodobała mu się dziewczyna, od razu założył, że będzie jego żoną, zbuduje dom i nawet zaczął myśleć o imieniu dla syna...
Jednak życie jak zwykle weryfikuje nasze plany, tym bardziej te, które próbujemy sami realizować, bez wiedzy innych.

Mówi się, że niespełniona miłość jest dużo gorsza od zazdrości czy niezaspokojonej nienawiści. Wtedy rozum już nie podpowiada jak działać, żeby było dobrze, tylko jak sprawić innej osobie przykrość a nawet wyrządzić jej krzywdę i upajać się tym widokiem.
Bardzo ciekawa, wciągająca historia, lecz czy przypadnie również Wam do gustu, to musicie ją sami przeczytać...