Brudna forsa recenzja

"Brudna forsa" Ryszarda Ćwirleja to już szósta część serii o policjantce Anecie Nowak. Ja jednak dopiero pierwszy raz spotkałam się z tym cyklem, co jednak (moim zdaniem) nie miało zbytniego wpływu na lekturę. Bardzo mi się podobała ta książka, więc mam nadzieję, że uda mi się wrócić do wcześniejszych części.
Nazwisko autora nie jest mi obce, czytałam wcześniej kilka jego powieści i nawet mam na półkach kilka starszych, do których jeszcze nie zajrzałam, może jeszcze zdążę...

Fabuła tej książki oparta jest na kradzieży pieniędzy z konwoju, nazywanej napadem stulecia. Na kanwie tej historii powstała intrygująca i wciągająca opowieść.
Rok przed napadem, w Szamotułach dwóch chłopców znajduje w krzakach zwłoki mężczyzny. Są wakacje, oni chcieli w ukryciu wypić piwo i zapalić papierosa, ale trafiła im się taka nie lada "niespodzianka"...

Okazuje się, że to miejscowy menel, który zazwyczaj stoi pod sklepem, więc prawdopodobnie zmarł z przepicia. Lekarz stwierdził, że nie ma śladów wskazujących na udział innych osób, ale tak naprawdę nikogo ten nieboszczyk zbytnio nie obchodził. Kto by się zresztą przejmował śmiercią jakiegoś tam pijanego łachudry. Zapił się, to znaczy, że po prostu dosięgła go kara boska. Należało mu się.
W Swarzędzu przed kantorem dochodzi do strzelaniny. Jeden z konwojentów odbierających gotówkę z punktu wymiany walut zostaje zastrzelony, drugi jest ranny a trzeci razem z samochodem pełnym pieniędzy znika bez śladu...
Początkowo wszystko wskazuje na napad rabunkowy na konwój i uprowadzenie samochodu z pieniędzmi razem z kierowcą.
Do akcji wkracza Aneta Nowak. Czy uda jej się tak poprowadzić śledztwo, żeby odnaleźć konwojenta i odzyskać zrabowane pieniądze?
Policjantka mimo młodego wieku potrafi znakomicie łączyć luźne fakty i wypowiedzi, które na pierwszy rzut oka nie mają znaczenia. Aneta ma tak zwanego nosa, czyli intuicję.
Podoba mi się ta bohaterka, zwłaszcza w zestawieniu ze starą kadrą policjantów i milicjantów. Tak się składa, że mieszkałam długi czas w kamienicy, w której milicjanci mieli służbowe mieszkania, więc dobrze znam ich zwyczaje i nawyki, mam też pewien sentyment do nich.

Ustalając personalia konwojentów, okazało się, że ten zaginiony pochodził z Szamotuł. Lecz zmarł już rok temu. Wszystko wskazuje na to, że konwojent przywłaszczył sobie tożsamość pijaczka znalezionego przez nastolatków przed rokiem... Czy to właśnie ten konwojent przyczynił się do śmierci menela z Szamotuł? Czy to tylko przypadek?
Okazuje się również, że nie zawsze i nie dla każdego pieniądze są najważniejsze a winy z przeszłości mogą ciągnąć za sobą bardzo długie cienie.
Dynamiczna, pełna zwrotów akcji fabuła i intrygująca zagadka nie pozwalają odłożyć tej książki na bok. Szybko i lekko się ją czyta, zwłaszcza, że dialogi nie są nużące a postacie bardzo rzeczywiste, takie z krwi i kości. Niektóre przypominają mi znajomych milicjantów z sąsiedztwa...

Polecam, warto poznać tę historię.

Wydawnictwu MUZA bardzo dziękuję za możliwość poznania twórczości laureata nagrody Wielkiego Kalibru 2018 oraz nagrody Złoty Pocisk 2019 za najlepszą polską powieść kryminalną.