Lista marzeń recenzja

Odnoszę wrażenie, że przeczytałam nie powieść, a scenariusz filmowy. Wszystko w nim takie, jak powinno być w kinie amerykańskim. Mamy tutaj wiele emocjonujących wątków przedstawionych powierzchownie, jak opis młodzieży z problemami oraz ośrodka, w którym bohaterka rozpoczęła pracę, czy odszukania swoich korzeni, części rodziny, nigdy nie widzianej, a oczywiście od razu akceptujących się ludzi.
Sam motyw przewodni - dość oklepany w literaturze - daje pole do popisu całej akcji, czyli spełnianie zadań z listy. Lista jest nasza, sprzed wielu lat, gdy byliśmy jeszcze nastolatkami, a wola narzucona niejako przez zmarłą. Spełnij swoje marzenia, a nie ominie cię dodatkowy bonus w postaci spadku. Trochę to naciągane, ponieważ po prawie dwudziestu latach mamy prawo mieć inne aspiracje, inne marzenia.Chociaż autorka wymyśliła tu coś bardzo uniwersalnego, bo przecież są takie marzenia, które nigdy nie przemijają, a tylko my musimy do nich dojrzeć.

Opowieść skupia się głownie na Brett, jej bracia są tu ukazani na zasadzie broszki przypiętej do żakietu, czyli niewiele poświęcono im uwagi. Praktycznie trudno mi powiedzieć czy się ich lubi czy nie i jakie tak naprawdę istnieją stosunki emocjonalne pomiędzy rodzeństwem. Również pojawiający się mężczyźni są jak pionki w grze, którą należny podporządkować głównej bohaterce. Ostatecznie wciągu roku musi, między innymi, znaleźć odpowiedniego partnera (o obecnym wiadomo, że się nie podobał mamusi) i mieć dziecko. Najbliżej nam do pana mecenasa, przez stałe kontakty Brett z Bradem, z uwagi na wypełnianie poszczególnych punktów z listy, jest on najlepiej scharakteryzowany. Sama Brett wiele okoliczności tłumaczy sobie wolą matki, tym, że zmarła nad nią czuwa i w pewnym sensie podsuwa jej rozwiązania dając znaki odbierane jako akceptujące, bądź negatywne w stosunku do tego co robi.

Naprawdę zależało mi na przeczytaniu tej książki. Szukałam i dostałam z wymiany, wcale nie byłam nastawiona negatywnie, pomimo iż "Słodycz wybaczenia" tejże Autorki rozczarowała mnie totalnie to wierzyłam, że w wypadku "Listy marzeń" treść będzie potraktowana z odpowiednią głębią. Akurat! I nie chodzi tu o całą tę listę, że to już było, że znów wykorzystuje się ograny motyw, ale sposób w jaki przelatuje się przez życiowe problemy bohaterów. A właśnie nimi naszpikowana jest cała opowieść, aż do przesady. Tylko że nic z tego nie jest potraktowane należycie, a jedynie zaznaczone w treści i odhaczone, jak punkty z listy.
Myślałam, że przedstawiona historia będzie wciągająca, opisana w sposób interesujący i godny przemyśleń, a wyszło dość schematycznie i w ogólnym rozrachunku tandetnie.