Tam gdzie pogrzebany jest pies recenzja

Z okładki zbioru opowiadań Marcina Dyjasińskiego łypie na nas pies, a właściwie jego przerażające kły. Jest w nich jednak coś tajemniczego, co sprawia, że mimowolnie zaglądamy na kolejne strony tej książki. Co na nich znajdziemy? Trzynaście różnych opowiadań, które oprócz motywu ludzkiego losu łączy jeszcze szereg kolejnych, z pozoru nic nie znaczących przedmiotów, które dla bohaterów tej książki stają się przyczynkiem do refleksji na temat własnej egzystencji.

Tytuł zbioru „Tam gdzie pogrzebany jest pies” obliguje czytelnika do poszukiwań tego tytułowego psa. Znajdujemy go już w pierwszym, tytułowym i według mnie najlepszym opowiadaniu tego cyklu. Martwy pies sąsiada Zygmunta, zakopany na podwórkowym trawniku, powoduje, że główny bohater zaczyna zastanawiać się nad sensem życia. Jest świadomym swej choroby alkoholikiem, któremu jakaś wewnętrzna siła nie pozwala poddać się terapii odwykowej. Mężczyzna przekonany, że jego alkoholowy problem ma swoje podłoże w wydarzeniach z lat młodości, powraca myślami do bloku, w którym się wychował. Nasz bohater wzrastał w nieco szemranym środowisku otoczony sąsiadami z różnym stopniem uzależnienia. Wydawać by się mogło, że te wszystkie przypadki, które przez tyle lat obserwował, odwiodą go od pójścia tą samą drogą. Alkohol jest jednak silniejszy od wszelkich postanowień. Czytelnik idąc śladami wspomnień bohatera, przeżywa jego osobisty dramat, by ostatecznie wraz z nim podjąć najważniejszą w życiu decyzję.

Pierwsze opowiadanie cyklu, choć najistotniejsze nie jest jednak jedynym, zmuszającym czytelnika do głębszej analizy. Przygody bohaterów kolejnych historii również wymagają krótkiego komentarza. Mamy tu bowiem mężczyznę, który bezskutecznie próbuje odnaleźć zobaczoną w parku kobietę; niezwykłą relację pomiędzy ojcem a synem; butelkę oranżady, która staje się motorem wspomnień oraz sierpniowy upał, który utrudnia grupie młodych mężczyzn podjęcie jakiejkolwiek decyzji. A to jeszcze nie wszystkie opowiedziane przez Dyjasińskiego historie. By poznać ich więcej i przez chwilę zastanowić się również na własnym życiem, koniecznie trzeba sięgnąć po zbiór opowiadań tego autora.
Książka „Tam gdzie pogrzebany jest pies” poza znakomitą okładką posiada również istotne przesłanie dla czytelnika. Rzadko myślimy przecież o sensie naszej egzystencji. Żyjemy z dnia na dzień, nie analizując poszczególnych wydarzeń. Nie zwracamy uwagi, że czasem w przyziemnych sprawach i zupełnie nieistotnych rzeczach tkwi drugie dno. Dyjasiński właśnie te aspekty zauważa i powoduje, że czytelnik podczas lektury również staje się na nie wyczulony. Z czystym sercem polecam zatem ten zbiór opowiadań wszystkim, którym nie jest obca refleksja natury ogólnej. Ci czytelnicy na pewno znajdą w opowiadaniach Marcina Dyjasińskiego, wiele ciekawych spostrzeżeń.