Drapieżny pocałunek recenzja

Książka jest kontynuacją 'Chłopców z Paranzy' i zaczyna się tam, gdzie tamta się skończyła. Oto przywódca gangu młodych rzezimieszków w Neapolu, Nicola, zwany Maharadżą, traci młodszego brata zastrzelonego przez rywala; Nicola zaprzysięga zemstę zabójcy brata. Nie przeszkadza mu to prowadzić rozległych interesów – sprzedaje narkotyki na ulicach Neapolu, walczy z konkurującymi gangami, wchodzi z układy z potężnymi mafiosami. Jego grupa przestępcza złożona z nastolatków powoli zyskuje na znaczeniu w przestępczym świecie Neapolu.

Uderza w książce brak jakichkolwiek instytucji, które by mogłyby wpłynąć na młodych ludzi: szkoła, pracownicy socjalni, kościół – wszystkie te instytucje w książce nie istnieją; nastolatki żyją jakby w próżni społecznej i robią co chcą. Jedynym ograniczeniem jest dla nich strach przed potężniejszymi od nich mafiosami. No nie, są jeszcze matki, które usiłują chronić chłopaków przed tym bagnem, bo ojcowie są albo kompletnie bierni, albo już zabici, albo wysłani gdzieś daleko do pracy, aby nie mieć kontaktów z mafią. Matki wiele wiedzą lub się domyślają, ale jedyną możliwością dla nich jest współpraca z policją i przyjęcie statusu świadka koronnego, czyli porzucenie Neapolu i życie w ukryciu. To rzecz nie do pomyślenia dla młodocianych gangsterów i wielu rodziców. Niemniej matka jednego z chłopców zabitego w porachunkach mafijnych ucieka z miasta, bo chce ochronić pozostałe dzieci przed piekłem Camorry.

A młodzi bandyci traktują swoją brudną działalność jak zabawę czy przedstawienie. Na przykład gdy ich boss zarzyna szefa innej bandy, kopiuje scenę mordu z filmu 'Ojciec chrzestny'.

Książka nie robi takiego wrażenia jak poprzednia, mamy tu po prostu konkurencyjną walkę o rynek zbytu narkotyków, specyfiką tej konkurencji są strzelaniny, mordobicia, morderstwa. A z Maharadży robi się prawdziwa bestia: oto odcina zamordowanemu przez siebie człowiekowi głowę, wszystko oczywiście w celach biznesowych: chodzi o przejęcie łańcucha dostaw narkotyków.

Z czasem rzecz cała stała się mocno przewidywalna i zaczęła mi przypominać seriale o narkobiznesie: 'Narcos' lub `Gomorra' czy filmy gangsterskie Martina Scorsese. Wszystkie te dzieła charakteryzują się wręcz orgią przemocy, zabijania, gwałtu, prawdę mówiąc ta erupcja zła mnie odstręczała, przerywałem oglądanie. Z książką Saviano jest podobnie, trudno mi było dokończyć słuchania, doczytałem ebooka. Niestety, to rzecz przewidywalna i wtórna w przeciwieństwie do pierwszej części.

Słuchałem audiobooka w bardzo dobrym wykonaniu Marcina Przybylskiego.