Lassie, wróć! recenzja

"Lassie, wróć" Erica Knighta wydana w 1940 roku to powieść dla dzieci i młodzieży, którą zachwyca się już wiele pokoleń czytelników (małych i dużych) na całym świecie i była wielokrotnie ekranizowana. To jedna z moich najpiękniejszych książek, które czytałam w dzieciństwie. Tak dużo wzruszeń nie przeżyłam chyba podczas żadnej, innej lektury. Oglądałam również kilka jej ekranizacji, lecz film oddaje tylko cząstkę tego, co znajdziemy w książce...
To klasyka dziecięca i nie tylko przeznaczona dla tych, co kochają psy. Ja tak zafascynowałam się, będąc dzieckiem, Lassie, że chciałam mieć takiego owczarka Collie w domu. Moje marzenie nie spełniło się, wiem, że taki pies wymaga dużo pracy, a poza tym, gdy mieszkałam w bloku, po prostu nie było warunków na trzymanie takiego dużego psa.
"Lassie wróć" znana jest chyba wszystkim, dużym i tym większym czytelnikom, więc nie ma zbytniej potrzeby zachęcania do lektury. Ja kupiłam tę książkę swojej wnuczce, lecz zanim ją oddałam, raz jeszcze pogrążyłam się w lekturze, razem z młodszymi wnukami, które przezywały tę historię nie mniej emocjonująco jak ja, wiele lat temu. To lektura niezmiennie wzruszająca i ucząca empatii.

Powieść ta jest bardzo wzruszająca i piękna, opowiada o przywiązaniu, o przyjaźni psa do człowieka, o determinacji i wierności. Autor pokazuje wiele przykładów dobrego zachowania ludzi, ich wrażliwości na cierpienie zwierząt, lecz także pokazuje u wielu negatywne cechy.
Tytułowa Lassie jest owczarkiem szkockim należącym do biednej rodziny, która z powodu trudnej sytuacji finansowej, zostaje zmuszona do sprzedaży psa. Wywieziony pies, z tęsknoty ucieka i próbuje wrócić do dawnych właścicieli. Droga ze Szkocji do Anglii to wielka wyprawa, czy pies temu podoła?
Jakie będą konsekwencje tej ucieczki? Jakie przeszkody czekają na Lassie?

Książkę czyta się bardzo szybka, akcja wciąga niesamowicie.
Polecam tym, którzy nie znają jeszcze tej opowieści., bo ci co ją znają, z pewnością ją kochają.